samochwalny
-
książk. pejorat. związany z chwaleniem samego siebie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: chełpliwy
samochwalczy
-
Ideę tego ruchu przedstawił niegdyś Stanisław Sokołowski, pisząc, że w pewnym momencie rozwoju cywilizacyjnego człowiek z dumą głosić zaczął hymn samochwalny na cześć postępu, kultury i potęgi ludzkiego geniuszu [...].
źródło: NKJP: Wojciech Radecki: Wykroczenia przeciwko środowisku: przewodnik po przepisach, 1995
Tapie wraca teraz z banicji, z charakterystycznym samochwalnym wigorem. I jak zwykle cokolwiek buńczucznie zapowiada powrót wielkiej piłki do Marsylii, gdzie taki renesans byłby mile widziany.
źródło: NKJP: Roman Lewandowski: Monsieur Dyzma, Polityka, 2001-05-19
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. samochwalny
samochwalny
samochwalny
samochwalne
samochwalna
D. samochwalnego
samochwalnego
samochwalnego
samochwalnego
samochwalnej
C. samochwalnemu
samochwalnemu
samochwalnemu
samochwalnemu
samochwalnej
B. samochwalnego
samochwalnego
samochwalny
samochwalne
samochwalną
N. samochwalnym
samochwalnym
samochwalnym
samochwalnym
samochwalną
Ms. samochwalnym
samochwalnym
samochwalnym
samochwalnym
samochwalnej
W. samochwalny
samochwalny
samochwalny
samochwalne
samochwalna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. samochwalni
samochwalni
samochwalne
samochwalne
D. samochwalnych
samochwalnych
samochwalnych
samochwalnych
C. samochwalnym
samochwalnym
samochwalnym
samochwalnym
B. samochwalnych
samochwalnych
samochwalnych
samochwalne
N. samochwalnymi
samochwalnymi
samochwalnymi
samochwalnymi
Ms. samochwalnych
samochwalnych
samochwalnych
samochwalnych
W. samochwalni
samochwalni
samochwalne
samochwalne
-
Zob. samochwał , samochwała