zuchwalec
-
książk. człowiek postępujący w sposób zuchwały, taki, że robiąc coś, nie liczy się z nikim ani niczym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: arogant
-
W Rybniku nic nie może zbyt długo pozostać piękne, nowe i nietknięte. Zawsze znajdzie się jakiś zuchwalec, który w swej bezkresnej głupocie lub niesiony potrzebą chwili obraca wszystko wniwecz.
źródło: NKJP: Andrzej Kieś: Bezsilnych płacz nad miastem, Tygodnik Rybnicki, 2007-01-30
Ktoś przedarł się na komnaty pałacowe i podbiegł do władcy z obelżywymi słowami, nazywając go niedonoszonym carem. W chwilę potem najbliższy doradca Dymitra Piotr Basmanow szablą ściął zuchwalcowi głowę.
źródło: NKJP: Jerzy Besala: Świt długich noży, Polityka, 2006-05-20
W relacjach między nauczycielami i uczniami rewolucji podziw miesza się ze wzgardą. Stary, mądry mistrz zazdrości młodemu zuchwalcowi i podziwia go, bo on sam, skrępowany wątpliwościami i wyobrażeniami, nigdy by się nie zdobył na czyn.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
Według Biblii Bóg Sprawiedliwy pokarał zuchwalców za to, iż odważyli się rzucić Mu wyzwanie, wznosząc wieżę, po której zamierzali się wspiąć do nieba; zburzył dzieło ich rąk, a im samym pomieszał języki.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
- Należał Pan do zuchwalców, którzy już w latach 60. okraszali swe utwory wulgaryzmami, szokując czytelników.
źródło: NKJP: Anna Żebrowska: W Moskwie, w pudle, w Telawiwie, Gazeta Wyborcza, 1993-05-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zuchwalec
zuchwalcy
ndepr zuchwalce
depr D. zuchwalca
zuchwalców
C. zuchwalcowi
zuchwalcom
B. zuchwalca
zuchwalców
N. zuchwalcem
zuchwalcami
Ms. zuchwalcu
zuchwalcach
W. zuchwalcze
rzadziej zuchwalcu
zuchwalcy
ndepr zuchwalce
depr -
Zob. zuchwały