zdystansować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. okazać swój brak związku z jakąś ideą, osobą lub jej poglądami

[zdystãsować się] lub [zdystansować się]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] władze WKS powinny zrobić wszystko, by zdystansować się od chuliganów i dać temu wyraz, nie wpuszczając ich na mecze ligowe. źródło: NKJP: (LECH): Głupota i chamstwo wróciły na trybuny, Dziennik Łódzki, 2005-08-12
	[...] zdystansowała się wobec doniesień prasowych mówiących, że kandydatami do dymisji są przede wszystkim minister sprawiedliwości [...] i minister ochrony środowiska [...]. źródło: NKJP: Pani premier więcej może, Gazeta Wyborcza, 1993-01-23
	[...] kanclerz będzie się chciała zdystansować od polityki zagranicznej prowadzonej przez swego poprzednika. [...] źródło: NKJP: Z Alexandrem Rahrem, Izabella Jachimska: Mniej emocji, więcej pragmatyzmu, Trybuna, 2006
	Christopher Tolkien, syn zmarłego pisarza, z godną podziwu powściągliwością zdystansował się !?do całego przedsięwzięcia. Dzień po londyńskiej premierze „Drużyny pierścienia” oświadczył dyplomatycznie: „Moim zdaniem »Władca pierścieni« to książka nieprzekładalna na formę wizualną”. źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Nadciągają hobbici, Polityka, 2001-12-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdystansowałem się +(e)m się zdystansował	zdystansowałam się +(e)m się zdystansowała	zdystansowałom się +(e)m się zdystansowało	zdystansowaliśmy się +(e)śmy się zdystansowali	zdystansowałyśmy się +(e)śmy się zdystansowały
2 os.	zdystansowałeś się +(e)ś się zdystansował	zdystansowałaś się +(e)ś się zdystansowała	zdystansowałoś się +(e)ś się zdystansowało	zdystansowaliście się +(e)ście się zdystansowali	zdystansowałyście się +(e)ście się zdystansowały
3 os.	zdystansował się	zdystansowała się	zdystansowało się	zdystansowali się	zdystansowały się

bezosobnik: zdystansowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdystansujmy się
2 os.	zdystansuj się	zdystansujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdystansowałbym się bym się zdystansował	zdystansowałabym się bym się zdystansowała	zdystansowałobym się bym się zdystansowało	zdystansowalibyśmy się byśmy się zdystansowali	zdystansowałybyśmy się byśmy się zdystansowały
2 os.	zdystansowałbyś się byś się zdystansował	zdystansowałabyś się byś się zdystansowała	zdystansowałobyś się byś się zdystansowało	zdystansowalibyście się byście się zdystansowali	zdystansowałybyście się byście się zdystansowały
3 os.	zdystansowałby się by się zdystansował	zdystansowałaby się by się zdystansowała	zdystansowałoby się by się zdystansowało	zdystansowaliby się by się zdystansowali	zdystansowałyby się by się zdystansowały

bezosobnik: zdystansowano by się

bezokolicznik: zdystansować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdystansowawszy się

gerundium: zdystansowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dystansować się

+

zdystansować się

+

od KOGO/CZEGO | wobec KOGO/CZEGO | !?do KOGO/CZEGO