-
1.
pot. żart. zmarły człowiek -
Używane przede wszystkim w odniesieniu do niepochowanych zwłok.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
synonimy: nieboszczyk
sztywniak
umrzyk
-
- Odwieźmy go z powrotem. - Głupiś, przecież płacą nam od umarlaka, jak go oddamy, to mniej zapłacą. - Racja... - zasępił się Jasiek.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
Duchy nie istnieją, a umarlaki nie włóczą się po świecie.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. umarlak
umarlacy
ndepr umarlaki
depr D. umarlaka
umarlaków
C. umarlakowi
umarlakom
B. umarlaka
umarlaków
N. umarlakiem
umarlakami
Ms. umarlaku
umarlakach
W. umarlaku
umarlacy
ndepr umarlaki
depr -
Od imiesłowu umarły (< psł. *u-mŕ̥lъ od przedrostkowego czasownika *u-merti, *u-mьrǫ) z przyrostkiem -ak.
Zob. mrzeć