urzeczywistniać - Wielki słownik języka polskiego PAN

powodować, żeby coś stało się rzeczywistością

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

ktoś doprowadza do skutku coś
realizować
skutecznić
uskuteczniać
ziszczać

	Przewertujcie historię! [...] Sny romantyków urzeczywistniali realiści. Gdyby nie było romantyków — realiści nie mieliby czego urzeczywistniać. źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
	W pierwszej kolejności zawsze urzeczywistniaj podstawowy cel (satysfakcję, szczęśliwość, dobre mniemanie o sobie). źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001
	Urzeczywistniała marzenia, nie dla siebie, przede wszystkim czyjeś. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Diametralnie inne niż przed kilkudziesięciu laty, gdy mit industrializacji się rodził, są dziś uwarunkowania polityczne i ekonomiczne. Zmieniły się środki, jakimi urzeczywistniany jest „postęp”. źródło: NKJP: Janusz Jankowiak: XXI wiek, Gazeta Wyborcza, 1998-06-26
	Ludzie posiadający rzeczywiste prawa i świadomi odpowiadających im obowiązków nabywają zdolności do działania oraz uczą się niezależności w urzeczywistnianiu swoich planów i formułowaniu roszczeń. źródło: NKJP: Alicja Łaska-Formejster: Proces kształtowania roli zawodowej lekarza rodzinnego, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzeczywistniałem +(e)m urzeczywistniał	urzeczywistniałam +(e)m urzeczywistniała	urzeczywistniałom +(e)m urzeczywistniało	urzeczywistnialiśmy +(e)śmy urzeczywistniali	urzeczywistniałyśmy +(e)śmy urzeczywistniały
2 os.	urzeczywistniałeś +(e)ś urzeczywistniał	urzeczywistniałaś +(e)ś urzeczywistniała	urzeczywistniałoś +(e)ś urzeczywistniało	urzeczywistnialiście +(e)ście urzeczywistniali	urzeczywistniałyście +(e)ście urzeczywistniały
3 os.	urzeczywistniał	urzeczywistniała	urzeczywistniało	urzeczywistniali	urzeczywistniały

bezosobnik: urzeczywistniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę urzeczywistniał będę urzeczywistniać	będę urzeczywistniała będę urzeczywistniać	będę urzeczywistniało będę urzeczywistniać	będziemy urzeczywistniali będziemy urzeczywistniać	będziemy urzeczywistniały będziemy urzeczywistniać
2 os.	będziesz urzeczywistniał będziesz urzeczywistniać	będziesz urzeczywistniała będziesz urzeczywistniać	będziesz urzeczywistniało będziesz urzeczywistniać	będziecie urzeczywistniali będziecie urzeczywistniać	będziecie urzeczywistniały będziecie urzeczywistniać
3 os.	będzie urzeczywistniał będzie urzeczywistniać	będzie urzeczywistniała będzie urzeczywistniać	będzie urzeczywistniało będzie urzeczywistniać	będą urzeczywistniali będą urzeczywistniać	będą urzeczywistniały będą urzeczywistniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urzeczywistniajmy
2 os.	urzeczywistniaj	urzeczywistniajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzeczywistniałbym bym urzeczywistniał	urzeczywistniałabym bym urzeczywistniała	urzeczywistniałobym bym urzeczywistniało	urzeczywistnialibyśmy byśmy urzeczywistniali	urzeczywistniałybyśmy byśmy urzeczywistniały
2 os.	urzeczywistniałbyś byś urzeczywistniał	urzeczywistniałabyś byś urzeczywistniała	urzeczywistniałobyś byś urzeczywistniało	urzeczywistnialibyście byście urzeczywistniali	urzeczywistniałybyście byście urzeczywistniały
3 os.	urzeczywistniałby by urzeczywistniał	urzeczywistniałaby by urzeczywistniała	urzeczywistniałoby by urzeczywistniało	urzeczywistnialiby by urzeczywistniali	urzeczywistniałyby by urzeczywistniały

bezosobnik: urzeczywistniano by

bezokolicznik: urzeczywistniać

imiesłów przysłówkowy współczesny: urzeczywistniając

gerundium: urzeczywistnianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: urzeczywistniający

imiesłów przymiotnikowy bierny: urzeczywistniany

odpowiednik aspektowy: urzeczywistnić

+

urzeczywistniać

+

CO

Od: rzeczywisty