-
2.
pot. obraźliwe słowa wypowiedziane do kogoś w gniewie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- bluzgi i wrzaski; wyzwiska i bluzgi
- bluzgi na Amerykę, na burmistrza, na księży, na Kościół, na mundurowych
- mail, post z bluzgami
- bluzgi lecą na kogoś, są na porządku dziennym, są zabronione
- puścić, słychać, usłyszeć bluzgi
- rzucać się, wylecieć na kogoś z bluzgami
-
W wielu sytuacjach bluzg, epitet, wulgarna fraza stały się dla Polaka najbardziej zrozumiałą (czasem wręcz jedyną zrozumiałą) formą komunikatu.
źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Polskie przekleństwo, Polityka, 2004, nr 2478
Zanim ochłonął i otworzył usta, żeby wypuścić bluzg, ona zbiegała już po szerokich kamiennych schodach, pamiętających Ordnung und Sicherheit.
źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
Goebbels wcisnął hamulec. Wszyscy polecieli do przodu. Posypały się bluzgi.
źródło: NKJP: Roman Praszyński: Jajojad, 1998
Bredziła, rzucała bluzgami, podobno próbowała kopać.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
Chyba nie zdawał sobie sprawy z bluzgów, wylewających się z niego niekontrolowanym strumieniem.
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bluzg
bluzgi
D. bluzgu
bluzgów
C. bluzgowi
bluzgom
B. bluzg
bluzgi
N. bluzgiem
bluzgami
Ms. bluzgu
bluzgach
W. bluzgu
bluzgi
Inne uwagi
Zwykle lm
-
Zob. bluzgać