skomunizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

przeprowadzić komunizację

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

doktryny i poglądy polityczne

antonimy:

odkomunizować
zdekomunizować

	Zastanawiając się nad pytaniem, czy Rosja zdecyduje się Polskę skomunizować, dochodził do wniosku, że nie jest to przesądzone, natomiast już teraz trzeba się zdecydować, „czy bronić niepodległości Polski z Londynu czy z kraju” [...]. źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie 1939-1345: organizacja, personalia, polityka, 1993
	Budził podejrzenia, że skomunizuje Kościół lub, przeciwnie, że nasyci go antykomunistycznymi obsesjami. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Czarny scenariusz, Polityka, 2009-03-21
	[...] Władza ludowa napotykała trudności przy próbach skomunizowania zwykłych ludzi. źródło: NKJP: Joanna Kochanowicz: ZMP w terenie: stalinowska próba modernizacji opornej rzeczywistości, 2000
	Pierwszą parafią ks. Mynarskiego był Libiąż - 14-tysięczne miasteczko z kopalnią „Janina”, mocno wówczas skomunizowane [...]. źródło: NKJP: (X): Pozdrawiajmy się!, Dziennik Polski, 2001-04-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skomunizowałem +(e)m skomunizował	skomunizowałam +(e)m skomunizowała	skomunizowałom +(e)m skomunizowało	skomunizowaliśmy +(e)śmy skomunizowali	skomunizowałyśmy +(e)śmy skomunizowały
2 os.	skomunizowałeś +(e)ś skomunizował	skomunizowałaś +(e)ś skomunizowała	skomunizowałoś +(e)ś skomunizowało	skomunizowaliście +(e)ście skomunizowali	skomunizowałyście +(e)ście skomunizowały
3 os.	skomunizował	skomunizowała	skomunizowało	skomunizowali	skomunizowały

bezosobnik: skomunizowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skomunizujmy
2 os.	skomunizuj	skomunizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skomunizowałbym bym skomunizował	skomunizowałabym bym skomunizowała	skomunizowałobym bym skomunizowało	skomunizowalibyśmy byśmy skomunizowali	skomunizowałybyśmy byśmy skomunizowały
2 os.	skomunizowałbyś byś skomunizował	skomunizowałabyś byś skomunizowała	skomunizowałobyś byś skomunizowało	skomunizowalibyście byście skomunizowali	skomunizowałybyście byście skomunizowały
3 os.	skomunizowałby by skomunizował	skomunizowałaby by skomunizowała	skomunizowałoby by skomunizowało	skomunizowaliby by skomunizowali	skomunizowałyby by skomunizowały

bezosobnik: skomunizowano by

bezokolicznik: skomunizować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skomunizowawszy

gerundium: skomunizowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skomunizowany

odpowiednik aspektowy: komunizować

+

skomunizować

+

KOGO/CO

Od: komunizować