do licha z kimś/czymś

- Daj spokój, Frycek. Dość tego. Słońce już zaszło, człowieku. Zapal światło - powiedziała Zosia siadając do maszyny i jęknęła spojrzawszy w tekst. - Do licha z twoją robotą! Błędów nawtykałeś... Trzeba skończyć wreszcie ten raport.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

[...] chodzę od półki do półki i ściągam wszystko po kolei (do licha z takim klientem). Warzywa, kosmetyki, płatki, kasze, miody, orzechy, owoce, herbaty, zioła. Hmm, mruczę pod nosem, wszystko certyfikowane... Dagmara uśmiecha się ze zrozumieniem [...].

źródło: NKJP: (JZŁ): Przyszedł, Dziennik Polski, 2006-11-16

– Gdy usłyszałem nieoczekiwanie to piekielne wycie, mrowie przeszło mi po grzbiecie. Do licha z takim krajem, w którym dzikie psy wyją po nocach jak upiory!

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

Brzęk fajerek i garnków zakłócił tok myśli Wiktora. Do licha z takim pisaniem na głodno! Warto by zejść na dół na śniadanie...

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

Wracając do Tolkiena: pewien jego wyznawca starał się mnie przekonać, że we „Władcy pierścieni” różne postaci przeklinają. Oj, jak przeklinają! Przecież to twardzi wojownicy są, panie dzieju. W ramach przykładu usłyszałam cytaty takie jak: „Do licha z krasnoludami i ich sztywnym karkiem!” oraz „Przeklęci południowcy!”. No… w zasadzie tak, są to przekleństwa, choć raczej z gatunku „motyla noga”.

źródło: NKJP: Agnieszka Szady: Przy herbacie: Odpłatna miłośnica matuś twoja była!, Esensja, 2009-04-08