zawieruszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. przez czyjeś roztargnienie zostać umieszczonym w miejscu, w którym trudno jest zostać znalezionym, choć odnalezienie nie wydaje się osobie szukającej niemożliwe

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zgubić się

Cytaty

	Dopiero wtedy, gdy przestali dostrzegać piłkę i kilka razy zawieruszyła się gdzieś między odłamkami skalnymi, tak że ją z trudem odnaleźli, Gola mimo protestu graczy zdecydował się na przerwanie meczu. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Po dwóch latach nie powinno już być starych złotych. Jeśli zawieruszą się komuś, będzie mógł je wymienić w banku, najpóźniej do 2010 r. Za 100 zł otrzyma jeden grosz. źródło: NKJP: Kamil Niemira: Nowy pieniądz, Gazeta Wyborcza, 1994-12-20
	Na lotnisku w Warszawie zawieruszył się bagaż piłkarza i do Krakowa dotarł on tylko z podręczną saszetką. źródło: NKJP: (BK): Myślą już o sobocie, Gazeta Krakowska, 2003-04-01
	Otwieracz zawsze się gdzieś zawieruszy, więc, jeśli nie nosisz ze sobą szwajcarskiego noża, naucz się otwierać butelki za pomocą innych urządzeń. źródło: NKJP: 28 rzeczy, które Cosmodziewczyna powinna umieć, Cosmopolitan, nr 6, 1999

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zawieruszę się	zawieruszymy się
2 os.	zawieruszysz się	zawieruszycie się
3 os.	zawieruszy się	zawieruszą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawieruszyłem się +(e)m się zawieruszył	zawieruszyłam się +(e)m się zawieruszyła	zawieruszyłom się +(e)m się zawieruszyło	zawieruszyliśmy się +(e)śmy się zawieruszyli	zawieruszyłyśmy się +(e)śmy się zawieruszyły
2 os.	zawieruszyłeś się +(e)ś się zawieruszył	zawieruszyłaś się +(e)ś się zawieruszyła	zawieruszyłoś się +(e)ś się zawieruszyło	zawieruszyliście się +(e)ście się zawieruszyli	zawieruszyłyście się +(e)ście się zawieruszyły
3 os.	zawieruszył się	zawieruszyła się	zawieruszyło się	zawieruszyli się	zawieruszyły się

bezosobnik: zawieruszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawieruszmy się
2 os.	zawierusz się	zawieruszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawieruszyłbym się bym się zawieruszył	zawieruszyłabym się bym się zawieruszyła	zawieruszyłobym się bym się zawieruszyło	zawieruszylibyśmy się byśmy się zawieruszyli	zawieruszyłybyśmy się byśmy się zawieruszyły
2 os.	zawieruszyłbyś się byś się zawieruszył	zawieruszyłabyś się byś się zawieruszyła	zawieruszyłobyś się byś się zawieruszyło	zawieruszylibyście się byście się zawieruszyli	zawieruszyłybyście się byście się zawieruszyły
3 os.	zawieruszyłby się by się zawieruszył	zawieruszyłaby się by się zawieruszyła	zawieruszyłoby się by się zawieruszyło	zawieruszyliby się by się zawieruszyli	zawieruszyłyby się by się zawieruszyły

bezosobnik: zawieruszono by się

bezokolicznik: zawieruszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawieruszywszy się

gerundium: zawieruszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zawieruszenie się	zawieruszenia się
D.	zawieruszenia się	zawieruszeń się
C.	zawieruszeniu się	zawieruszeniom się
B.	zawieruszenie się	zawieruszenia się
N.	zawieruszeniem się	zawieruszeniami się
Ms.	zawieruszeniu się	zawieruszeniach się
W.	zawieruszenie się	zawieruszenia się

odpowiednik aspektowy: zawieruszać się

Składnia

+

zawieruszyć się

+

(KOMU) + (GDZIE)

Pochodzenie

Zob. zawierucha