zawieruszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. pojawić się przypadkowo w jakimś miejscu lub w jakiejś grupie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Anna była zdesperowana. Przejrzała jeszcze raz bieliźniarkę, przetrząsnęła szuflady, wywinęła portmonetkę i portfel męża, przeszukała kieszenie starych płaszczy: a nuż gdzieś zawieruszyła się setka? źródło: NKJP: Argentyńska ruletka, Dziennik Polski, 2002-10-19
	Według przepisów prawa targowisko winno mieć zatrudnionego grzyboznawcę, który sprawdzałby, czy czasem wśród darów lasów nie zawieruszyły się jakieś niejadalne grzyby. źródło: NKJP: rk: Grzybiarzem jestem, najlepiej z atestem, Dziennik Łódzki, 2003-09-15
	Od kilku godzin sprawdzał w szafkach, szufladach i kieszeniach różnych części odzieży, czy gdzieś przypadkiem nie zawieruszyła się choć jedna pigułka. źródło: NKJP: Robert Kurpios: „Cyrograf”, Akant, 2007-12
	Po rzucie rożnym pod bramką gości zawieruszył się Hosić. Stoper gospodarzy przejął bezpańską piłkę i uderzeniem z linii pola karnego w 55 sekundzie pokonał Szymańskiego. źródło: NKJP: Jarosław Galusek: Topolski jak Mel Gibson!, Dziennik Zachodni, 2007-05-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawieruszyłem się +(e)m się zawieruszył	zawieruszyłam się +(e)m się zawieruszyła	zawieruszyłom się +(e)m się zawieruszyło	zawieruszyliśmy się +(e)śmy się zawieruszyli	zawieruszyłyśmy się +(e)śmy się zawieruszyły
2 os.	zawieruszyłeś się +(e)ś się zawieruszył	zawieruszyłaś się +(e)ś się zawieruszyła	zawieruszyłoś się +(e)ś się zawieruszyło	zawieruszyliście się +(e)ście się zawieruszyli	zawieruszyłyście się +(e)ście się zawieruszyły
3 os.	zawieruszył się	zawieruszyła się	zawieruszyło się	zawieruszyli się	zawieruszyły się

bezosobnik: zawieruszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawieruszmy się
2 os.	zawierusz się	zawieruszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawieruszyłbym się bym się zawieruszył	zawieruszyłabym się bym się zawieruszyła	zawieruszyłobym się bym się zawieruszyło	zawieruszylibyśmy się byśmy się zawieruszyli	zawieruszyłybyśmy się byśmy się zawieruszyły
2 os.	zawieruszyłbyś się byś się zawieruszył	zawieruszyłabyś się byś się zawieruszyła	zawieruszyłobyś się byś się zawieruszyło	zawieruszylibyście się byście się zawieruszyli	zawieruszyłybyście się byście się zawieruszyły
3 os.	zawieruszyłby się by się zawieruszył	zawieruszyłaby się by się zawieruszyła	zawieruszyłoby się by się zawieruszyło	zawieruszyliby się by się zawieruszyli	zawieruszyłyby się by się zawieruszyły

bezosobnik: zawieruszono by się

bezokolicznik: zawieruszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawieruszywszy się

gerundium: zawieruszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zawieruszać się

+

zawieruszyć się

+

GDZIE

Zob. zawierucha