-
książk.
system rządów, w którym władzę sprawuje niepodzielnie jeden człowiek
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
-
-
|
Dziesiątki innych, nadmiernie ambitnych i pozbawionych skrupułów, polityków sięgało po jedynowładztwo, wykorzystując niepokoje wewnętrzne i naiwność swoich ziomków.
źródło: NKJP: Jan M. Długosz: Wzór na tyrana, Polityka, 2009-02-07
|
|
Sarmaci bali się jedynowładztwa, ostrzegali przed nim i zabezpieczali prawem.
źródło: NKJP: Internet
|
|
Zlikwidował pan dotychczasowy sposób postępowania w poczuciu, że parlamentaryzm należy zastąpić jedynowładztwem.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Fiasko,1987
|
|
W czasach, gdy Mieszko osiągnął najwyższą władzę w Polsce, nie mogło już być mowy o jedynowładztwie.
źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005
|
|
Po bitwie pod Mundą nikt już nie był w stanie zagrozić jedynowładztwu Cezara.
źródło: NKJP: Internet
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
jedynowładztwo
|
jedynowładztwa
|
|
| D. |
jedynowładztwa
|
jedynowładztw
|
|
| C. |
jedynowładztwu
|
jedynowładztwom
|
|
| B. |
jedynowładztwo
|
jedynowładztwa
|
|
| N. |
jedynowładztwem
|
jedynowładztwami
|
|
| Ms. |
jedynowładztwie
|
jedynowładztwach
|
|
| W. |
jedynowładztwo
|
jedynowładztwa
|
|
-
|
+ |
jedynowładztwo |
+ |
|
-
Kalka grecyzmu monarchia (gr. mónos 'jeden, sam, pojedynczy', archós 'ten, kto prowadzi; przewodnik; dowódca'). Zob. jedyny I , władza .
-
CHRONOLOGIZACJA:
1564,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 11.01.2017