zbluzgać
-
pot. obrazić kogoś, używając wulgarnych słów
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- zbluzgać sąsiada
- zbluzgać kogoś od najgorszych
- zostać zbluzganym
-
W sądzie przed salą rozpraw olkuszanin siedzi skulony i wystraszony. Aż trudno uwierzyć, że mógł zbluzgać policjanta.
źródło: NKJP: (mp, af, cin, łb, as, hsz): Szybka Temida, Gazeta Krakowska, 2007-03-23
Możesz zbluzgać polityków od najgorszych - nikt się nie przejmie.
źródło: NKJP: Internet
Nawet nie pójdę do szatni po meczu, bo musiałbym zbluzgać cały zespół [...].
źródło: NKJP: ma.w: Cztery gole Ottawy, Nowiny Raciborskie, 2007-04-17
Zbluzgał mnie, wyzywając od zdzir, i stwierdził, że jestem pomyłką natury [...].
źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia głupców, 2009
Nauczycielki nie wolno mu zbluzgać w żadnym wypadku.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zbluzgam
zbluzgamy
2 os. zbluzgasz
zbluzgacie
3 os. zbluzga
zbluzgają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zbluzgałem
+(e)m zbluzgał
zbluzgałam
+(e)m zbluzgała
zbluzgałom
+(e)m zbluzgało
zbluzgaliśmy
+(e)śmy zbluzgali
zbluzgałyśmy
+(e)śmy zbluzgały
2 os. zbluzgałeś
+(e)ś zbluzgał
zbluzgałaś
+(e)ś zbluzgała
zbluzgałoś
+(e)ś zbluzgało
zbluzgaliście
+(e)ście zbluzgali
zbluzgałyście
+(e)ście zbluzgały
3 os. zbluzgał
zbluzgała
zbluzgało
zbluzgali
zbluzgały
bezosobnik: zbluzgano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zbluzgajmy
2 os. zbluzgaj
zbluzgajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zbluzgałbym
bym zbluzgał
zbluzgałabym
bym zbluzgała
zbluzgałobym
bym zbluzgało
zbluzgalibyśmy
byśmy zbluzgali
zbluzgałybyśmy
byśmy zbluzgały
2 os. zbluzgałbyś
byś zbluzgał
zbluzgałabyś
byś zbluzgała
zbluzgałobyś
byś zbluzgało
zbluzgalibyście
byście zbluzgali
zbluzgałybyście
byście zbluzgały
3 os. zbluzgałby
by zbluzgał
zbluzgałaby
by zbluzgała
zbluzgałoby
by zbluzgało
zbluzgaliby
by zbluzgali
zbluzgałyby
by zbluzgały
bezosobnik: zbluzgano by
bezokolicznik: zbluzgać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zbluzgawszy
gerundium: zbluzganie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zbluzganie
zbluzgania
D. zbluzgania
zbluzgań
C. zbluzganiu
zbluzganiom
B. zbluzganie
zbluzgania
N. zbluzganiem
zbluzganiami
Ms. zbluzganiu
zbluzganiach
W. zbluzganie
zbluzgania
imiesłów przymiotnikowy bierny: zbluzgany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zbluzgany
zbluzgany
zbluzgany
zbluzgane
zbluzgana
D. zbluzganego
zbluzganego
zbluzganego
zbluzganego
zbluzganej
C. zbluzganemu
zbluzganemu
zbluzganemu
zbluzganemu
zbluzganej
B. zbluzganego
zbluzganego
zbluzgany
zbluzgane
zbluzganą
N. zbluzganym
zbluzganym
zbluzganym
zbluzganym
zbluzganą
Ms. zbluzganym
zbluzganym
zbluzganym
zbluzganym
zbluzganej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zbluzgani
zbluzgani
zbluzgane
zbluzgane
D. zbluzganych
zbluzganych
zbluzganych
zbluzganych
C. zbluzganym
zbluzganym
zbluzganym
zbluzganym
B. zbluzganych
zbluzganych
zbluzganych
zbluzgane
N. zbluzganymi
zbluzganymi
zbluzganymi
zbluzganymi
Ms. zbluzganych
zbluzganych
zbluzganych
zbluzganych
-
+ zbluzgać + KOGO -
Zob. bluzgać