-
2.
książk. osoba, która odstąpiła od swoich zasad lub przekonań -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
hiperonimy: odstępca
-
Jednak w międzyczasie zostałem apostatą od darwinowskiej teorii i określiłem ją jako część modernistycznego mitu pochodzenia.
źródło: NKJP: Internet
Na czytelników jego pism czyha jednak wiele pułapek. Nawet jeśli uda im się umknąć przed szufladkującymi pisarza stereotypami (takimi jak: „apostata narodowy” [...]), to i tak każda próba zmierzenia się z postacią Rzewuskiego z góry skazana będzie na bezradne konstatowanie kolejnych paradoksów.
źródło: Internet: polskietradycje.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. apostata
apostaci
ndepr apostaty
depr D. apostaty
apostatów
C. apostacie
apostatom
B. apostatę
apostatów
N. apostatą
apostatami
Ms. apostacie
apostatach
W. apostato
apostaci
ndepr apostaty
depr -
+ apostata + (od CZEGO) -
łac. apostata
z gr. apostátēs 'odstępca; renegat'