dobywać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. wytwarzać dźwięki za pomocą strun głosowych lub instrumentu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

	Chór zachęcał, zagrzewał, drwił i osądzał wszystko i wszystkich włącznie z osobą sędziego: „sędzia kalosz, sędzia kalosz, sędzia kalosz”. Czasem jakiś solista dobywał z siebie głosu nieludzkiego: „w kostkę go!!!”. źródło: NKJP: Tadeusz Różewicz: Dwie strony medalu, 2008
	Gdyby zaś dźwięki, które dobywa z instrumentu, powiedzmy, ustały i nakładając się na siebie, zastygły w powietrzu, zobaczylibyśmy pewnie kryształ lodu, utrwalający jakiś kurczowy, katatoniczny gest. źródło: NKJP: Dariusz Czaja: Lekcje ciemności, 2009
	Wodziła wskazówką po skali, dobywając chrapliwe, pospieszne zdania wykrzykiwane po arabsku, nosowe głosy azjatyckich stacji. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Arn-Kallan rozluźnił mięśnie gardła, dobywając z siebie ciężkie sapanie głęboko uśpionego człowieka. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu. Księga III, 2003
	Przygląda im się jak zawsze z zaciekawieniem, sam zajada mazurki, a Eros pcha mu na kolana mordę, z głębi brzucha dobywając jękliwe pomruki. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dobywałem +(e)m dobywał	dobywałam +(e)m dobywała	dobywałom +(e)m dobywało	dobywaliśmy +(e)śmy dobywali	dobywałyśmy +(e)śmy dobywały
2 os.	dobywałeś +(e)ś dobywał	dobywałaś +(e)ś dobywała	dobywałoś +(e)ś dobywało	dobywaliście +(e)ście dobywali	dobywałyście +(e)ście dobywały
3 os.	dobywał	dobywała	dobywało	dobywali	dobywały

bezosobnik: dobywano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dobywał będę dobywać	będę dobywała będę dobywać	będę dobywało będę dobywać	będziemy dobywali będziemy dobywać	będziemy dobywały będziemy dobywać
2 os.	będziesz dobywał będziesz dobywać	będziesz dobywała będziesz dobywać	będziesz dobywało będziesz dobywać	będziecie dobywali będziecie dobywać	będziecie dobywały będziecie dobywać
3 os.	będzie dobywał będzie dobywać	będzie dobywała będzie dobywać	będzie dobywało będzie dobywać	będą dobywali będą dobywać	będą dobywały będą dobywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dobywajmy
2 os.	dobywaj	dobywajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dobywałbym bym dobywał	dobywałabym bym dobywała	dobywałobym bym dobywało	dobywalibyśmy byśmy dobywali	dobywałybyśmy byśmy dobywały
2 os.	dobywałbyś byś dobywał	dobywałabyś byś dobywała	dobywałobyś byś dobywało	dobywalibyście byście dobywali	dobywałybyście byście dobywały
3 os.	dobywałby by dobywał	dobywałaby by dobywała	dobywałoby by dobywało	dobywaliby by dobywali	dobywałyby by dobywały

bezosobnik: dobywano by

bezokolicznik: dobywać

imiesłów przysłówkowy współczesny: dobywając

gerundium: dobywanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dobywający

imiesłów przymiotnikowy bierny: dobywany

odpowiednik aspektowy: dobyć

+

dobywać

+

CO/CZEGO + (SKĄD)

Zob. dobyć