wysycić - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysyciłem +(e)m wysycił	wysyciłam +(e)m wysyciła	wysyciłom +(e)m wysyciło	wysyciliśmy +(e)śmy wysycili	wysyciłyśmy +(e)śmy wysyciły
2 os.	wysyciłeś +(e)ś wysycił	wysyciłaś +(e)ś wysyciła	wysyciłoś +(e)ś wysyciło	wysyciliście +(e)ście wysycili	wysyciłyście +(e)ście wysyciły
3 os.	wysycił	wysyciła	wysyciło	wysycili	wysyciły

bezosobnik: wysycono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysyćmy
2 os.	wysyć	wysyćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysyciłbym bym wysycił	wysyciłabym bym wysyciła	wysyciłobym bym wysyciło	wysycilibyśmy byśmy wysycili	wysyciłybyśmy byśmy wysyciły
2 os.	wysyciłbyś byś wysycił	wysyciłabyś byś wysyciła	wysyciłobyś byś wysyciło	wysycilibyście byście wysycili	wysyciłybyście byście wysyciły
3 os.	wysyciłby by wysycił	wysyciłaby by wysyciła	wysyciłoby by wysyciło	wysyciliby by wysycili	wysyciłyby by wysyciły

bezosobnik: wysycono by

bezokolicznik: wysycić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysyciwszy

gerundium: wysycenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wysycony

odpowiednik aspektowy: wysycać

+

wysycić

+

CO

Zob. sycić