-
1.
nieduże naczynie, w którym przechowuje się atrament -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie -
hiperonimy: naczynie
-
- kryształowy, metalowy, szklany kałamarz
- kałamarz z atramentem
- kałamarz i pióro
- atrament w kałamarzu
- maczać, zamoczyć (pióro, stalówkę) w kałamarzu
-
Na fotografii młody mężczyzna, bystre oczy, szeroki uśmiech. W ręku pióro, na biurku kilka kartek i kałamarz. Zdjęcie zrobione dawno, bardzo dawno, bo kiedy to pisało się piórem maczanym w kałamarzu?
źródło: NKJP: Barbara Szczepuła: Kim był płk Anatol?, Dziennik Bałtycki, 1999-11-29
Tak dorastaliśmy w szkolnym fartuszku z białym kołnierzykiem, w drewnianej ławce z kałamarzem na atrament i gumką myszką w piórniku.
źródło: NKJP: Eugenia Czyż: Kącik wspomnień, Nakielski Czas, 2007-08-30
Na biurku dziadka odnajduję kałamarze z drewnianymi przykrywkami.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
W jednym z towarzystw ubezpieczeniowych potrzebowano gońca. Zajęcie to było przeznaczone dla dwunasto-, trzynastoletnich chłopców, ponieważ zakres obowiązków: wynieś, przynieś, pozamiataj, rozszerzony był tylko o uzupełnianie atramentu w kałamarzach pracowników.
źródło: NKJP: Mariusz Surosz: Pepiki: dramatyczne stulecie Czechów, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kałamarz
kałamarze
D. kałamarza
kałamarzów
kałamarzy
C. kałamarzowi
kałamarzom
B. kałamarz
kałamarze
N. kałamarzem
kałamarzami
Ms. kałamarzu
kałamarzach
W. kałamarzu
kałamarze
-
łac. śred. calamarium 'schowek na przybory do pisania; pojemnik na atrament'