ascetyzm

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. religijny

  • 1.

    praktyka religijna polegająca na wyrzeczeniu się w życiu wszelkiego rodzaju przyjemności i wygód oraz poddaniu się surowej dyscyplinie wewnętrznej dla osiągnięcia doskonałości lub zbawienia duszy
  • Ms. lp wymawiany: [ascetyźmie] lub [ascetyzmie].

  • [ascetysm] lub [ascetyzm]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    sakramenty i obrzędy religijne

  • synonimy:  asceza
  • Wedle mędrców, gdy człowiek stanie już przed tronem Najwyższego, będzie rozliczony ze swojego życia, w tym również z tego, w jakim zakresie korzystał z ziemskich przyjemności. Tora odrzuca ascetyzm. Asceta, obojętne czy powodowany fałszywie pojętą pobożnością, czy pychą, neguje Boże dary, obrażając tym samym Stwórcę.

    źródło: NKJP: Piotr Paziński: Pomiędzy hedonizmem a ascetyzmem, Midrasz, nr 53, 2001

    Przywódcy bogomiłów zachowywali skrajny ascetyzm i właśnie osobistymi wyrzeczeniami zjednywali sobie przychylność ludu.

    źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007

    Gandhi porzucił współżycie seksualne w wieku 36 lat, zachowując celibat [...]. Decyzja ta była spowodowana głównie ideą hinduizmu tzw. brahmaćarją – duchową i cielesną czystością – powiązaną z celibatem i ascetyzmem.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ascetyzm
    ascetyzmy
    D. ascetyzmu
    ascetyzmów
    C. ascetyzmowi
    ascetyzmom
    B. ascetyzm
    ascetyzmy
    N. ascetyzmem
    ascetyzmami
    Ms. ascetyzmie
    ascetyzmach
    W. ascetyzmie
    ascetyzmy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • internac.

    ang. ascetism

    fr. ascétisme

    ros. asketízm

    Zob. asceta