profesorka - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

kobieta z najwyższym tytułem naukowym uzyskanym po osiągnięciu stopnia doktora habilitowanego za dalsze osiągnięcia w swojej dziedzinie naukowej

Noty o użyciu

Wyraz używany w języku potocznym jako nienacechowany, a jego użycie w komunikacji oficjalnej (zamiast: profesor, pani profesor) traktowane może być jako wyraz poglądów mówiącego, bliskich feminizmowi lub ideologii gender. Ponadto niektóre osoby mogą nie życzyć sobie, aby używano tego wyrazu w stosunku do nich.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

studia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

działalność naukowa

Połączenia

emerytowana profesorka
profesorka ekonomii, prawa, psychologii; akademii, uniwersytetu

Cytaty

[...] przesłuchiwano w Omsku amerykańską profesorkę ekonomii Elisabeth Swift, próbami szpiegostwa nazwano bowiem jej polecenie, by studenci interesowali się działalnością przedsiębiorstw swojego miasta...

źródło: NKJP: Krystyna Kurczab-Redlich: Musisz być szpiegiem, Dziennik Zachodni, 2006-01-16

X jest profesorką Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Maluje, rysuje [...] i współpracuje przy realizacji filmów animowanych.

źródło: NKJP: (cir): Niezakłócone kompozycje, Gazeta Krakowska, 2006-02-06

Kto to jest? [...]. - Nasza profesorka psychologii z tutejszego uniwersytetu [...] - odpowiedzieli.

źródło: NKJP: Radovan Brenkus: Nieskończenie błękitna zabawa, 2008

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	profesorka	profesorki
D.	profesorki	profesorek

C.	profesorce	profesorkom
B.	profesorkę	profesorki
N.	profesorką	profesorkami
Ms.	profesorce	profesorkach
W.	profesorko	profesorki

Składnia

+

profesorka

+

(CZEGO)

Pochodzenie

Od: profesor