nowator
-
osoba, która w jakiejś dziedzinie robi coś, czego dotąd nikt nie robił i tym samym wpływa na rozwój tej dziedziny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
- polski nowator
- być nowatorem
-
Jego pierwsze filmy były krótkimi dokumentami kopiującymi dokonania Lumière’ów, wkrótce jednak zasłynął jako pomysłowy nowator, który za pomocą fantastycznej scenografii i rozmaitych trików wykreował dla widzów nierzeczywisty świat.
źródło: NKJP: Emilia Sękowska: Letnie odkurzanie kina: Georges Méliès - ojciec widowiska filmowego, Esensja nr 07, 2009-09-08
Tą nagrodą wyróżnia się także nowatorów w sztuce, nieprzeciętne indywidualności szukające własnych dróg.
źródło: NKJP: ZPAP: Gazeta Wyborcza, 1992-08-21
Przez całe życie pozostał wierny mowie swej literackiej młodości, mowie, która szybko wydała się anachroniczna, ale nie przestał być nowatorem poszukującym wciąż nowych problemów i nowych rozwiązań, nie przestał być krytykiem otwartym na nowe zjawiska literackie i nowe metody ich analizy.
źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nowator
nowatorzy
ndepr nowatory
depr D. nowatora
nowatorów
C. nowatorowi
nowatorom
B. nowatora
nowatorów
N. nowatorem
nowatorami
Ms. nowatorze
nowatorach
W. nowatorze
nowatorzy
ndepr nowatory
depr -
może fr. novateur
może niem. Novator
z łac. novātor 'tworzący, kujący (nowe słowa)'