badziewie
rzadziej badziew
-
pot. pogard. coś, co w opinii mówiącego pozbawione jest większej wartości
-
- rzadziej badziew
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- plastikowe; chińskie; nieprzydatne, straszne badziewie
- kupić/kupować, sprzedać/sprzedawać, wciskać, wpychać; produkować, wypuszczać (na rynek) badziewie
- handlować badziewiem
-
Jutro, a właściwie już za kilka godzin, stanie gdzieś na ruchliwej ulicy i będzie zachwalał badziewie, jakie firma dała do sprzedaży.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć... , 2001
Przez cały czas radyjko Tadeusza - bateryjne badziewie za dychę, z samym FM, na słuchawki - plotło niestworzone rzeczy.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
- O klientów trzeba dbać - wtrąca się do rozmowy kobieta w żółtej garsonce, o oczach mocno zarysowanych czarną konturówką. - Przywożę dla nich nie jakieś tam badziewie, ale prawdziwe odrzuty z Peweksu - mówi, nerwowo przerzucając torebki i paski.
źródło: NKJP: Anna Fostakowska: Każda minuta to stracona skóra, Gazeta Wyborcza, 1997-12-05
Nienawidzę disco polo, hip-hopu i innych badziewi (typu techno, trance, house, heavy metal, pop).
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. badziewie
badziewia
D. badziewia
badziewi
C. badziewiu
badziewiom
B. badziewie
badziewia
N. badziewiem
badziewiami
Ms. badziewiu
badziewiach
W. badziewie
badziewia
-
Wyraz pochodzenia gwarowego. W północnych dialektach polskich funkcjonują formy badziew, badziewie 'suche szczątki roślin, śmieci pochodzenia roślinnego'. Być może są one powiązane z rzecz. badyl.