oberwaniec

  • pejorat.  człowiek chodzący w zniszczonym ubraniu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    wygląd


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Ubranie

    cechy ubrań

  • Do stojących podszedł mały oberwaniec, pędrak ledwie od ziemi odrosły.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

    - Pamiętasz tego malarza z Linzu, którego poznaliśmy u Kruppa? - Tego czarnowłosego oberwańca? -

    źródło: NKJP: Roman Praszyński: Jajojad, 1998

    Ja pójdę kupić bilety. A ty się przebierz. Nie mogę się pokazać z takim oberwańcem.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001

    Miejski targ był w tym czasie pełen pustych portfeli, walizek z wyłamanymi zamkami i kradzionych ubrań, pośród których krążyli zagłodzeni oberwańcy i wypatrywali po kałużach jakiegoś kartofla, żeby go podnieść i zjeść, choćby na surowo.

    źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998

    Gdy wydostał się w aleję, musiał zwolnić, całą szerokością jezdni szedł tłum krzyczących oberwańców.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. oberwaniec
    oberwańcy
    ndepr
    oberwańce
    depr
    D. oberwańca
    oberwańców
    C. oberwańcowi
    oberwańcom
    B. oberwańca
    oberwańców
    N. oberwańcem
    oberwańcami
    Ms. oberwańcu
    oberwańcach
    W. oberwańcu
    oberwańcze
    oberwańcy
    ndepr
    oberwańce
    depr
  • Zob.  rwać 

CHRONOLOGIZACJA:
1743-1745, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 27.01.2016