poduczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

ucząc się, w niewielkim stopniu uzupełnić swoją wiedzę lub umiejętności albo poznać podstawy czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

	Tutaj będą mogły wypocząć, poduczyć się języka, poznać lepiej Polskę. źródło: NKJP: (EMTE): Witamy rodaków, Gazeta Krakowska, 2006-07-26
	Sezonowa praca to okazja do poduczenia się języka niemieckiego. źródło: NKJP: Agnieszka Nowak: Trzy dni w kolejce po pracę za Odrą, Trybuna Śląska, 2002-11-05
	Renia przywoziła z różnych licytacji z całej południowej Anglii piękne, stare, wschodnie, ręcznie oczywiście tkane, dywany. Z czasem poduczyłam się rozróżniać ich pochodzenie. źródło: NKJP: Aniela Kowalska: Niczego nie żałuję, 2009
	Poduczyłam się sporo o owadach, płazach, gadach, bo na takie stworzenia dziecko zwraca uwagę. źródło: NKJP: Internet
	Widzę, że istotnie niewiele się nauczyłeś angielskiego! A szkoda. Będziesz musiał się poduczyć u stryja. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
	Trochę się poduczyłem kroku łyżwowego od Zbyszka [...], bo on też miał narty. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
	W wolnych chwilach, kiedy nie ma klientów, może poczytać książkę lub poduczyć się do czekających ją na uczelni egzaminów. źródło: NKJP: Bogumiła Hrapkowicz: Ze słońcem przez cały rok, Trybuna Śląska, 2002-01-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poduczyłem się +(e)m się poduczył	poduczyłam się +(e)m się poduczyła	poduczyłom się +(e)m się poduczyło	poduczyliśmy się +(e)śmy się poduczyli	poduczyłyśmy się +(e)śmy się poduczyły
2 os.	poduczyłeś się +(e)ś się poduczył	poduczyłaś się +(e)ś się poduczyła	poduczyłoś się +(e)ś się poduczyło	poduczyliście się +(e)ście się poduczyli	poduczyłyście się +(e)ście się poduczyły
3 os.	poduczył się	poduczyła się	poduczyło się	poduczyli się	poduczyły się

bezosobnik: poduczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poduczmy się
2 os.	poducz się	poduczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poduczyłbym się bym się poduczył	poduczyłabym się bym się poduczyła	poduczyłobym się bym się poduczyło	poduczylibyśmy się byśmy się poduczyli	poduczyłybyśmy się byśmy się poduczyły
2 os.	poduczyłbyś się byś się poduczył	poduczyłabyś się byś się poduczyła	poduczyłobyś się byś się poduczyło	poduczylibyście się byście się poduczyli	poduczyłybyście się byście się poduczyły
3 os.	poduczyłby się by się poduczył	poduczyłaby się by się poduczyła	poduczyłoby się by się poduczyło	poduczyliby się by się poduczyli	poduczyłyby się by się poduczyły

bezosobnik: poduczono by się

bezokolicznik: poduczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poduczywszy się

gerundium: poduczenie się

odpowiednik aspektowy: poduczać się

Zob. uczyć