poduczać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

ucząc się, w niewielkim stopniu uzupełniać swoją wiedzę lub umiejętności albo poznawać podstawy czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

	Już podczas nauki w łódzkim Liceum Muzycznym zacząłem się poduczać dyrygentury. źródło: NKJP: Dyryguję z pamięci, Dziennik Polski, 2000-02-04
	Chciałabym pojechać do Japonii. Bardzo mnie zaciekawił ten kraj. Zaczynam się poduczać ich języka. źródło: NKJP: Internet
	Dopiero się poduczam śpiewać. źródło: Internet: ising.pl
	Piątek - jak miło, klasówka na dzień dobry, ja poduczająca się w samochodzie o konfederacji warszawskiej, która mi się stale myliła z unią brzeską [...]. źródło: Internet: photoblog.pl/natifik
	Szesnastoletni chłopak, wiecznie głodny wiedzy, poducza się u Emmu kartografii. źródło: Internet: gildwars.net
	Pewnie zdecyduje się na jakiegoś zapychacza w wieku dojrzałym, by chłopaki się od niego czegoś poduczali (bo pewnie i tak będą od niego lepsi). źródło: Internet: kanonierzy.com
	Nie uczę się ani w szkole muzycznej, ani nie chodzę na prywatne lekcje, jestem tzw. samoukiem, który poducza się u znajomej z trochę większym „stażem gitarowym”. źródło: NKJP: Internet
	Na razie na brak emocji nie narzekam, poduczam się do zawodu. źródło: Internet: psff.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poduczałem się +(e)m się poduczał	poduczałam się +(e)m się poduczała	poduczałom się +(e)m się poduczało	poduczaliśmy się +(e)śmy się poduczali	poduczałyśmy się +(e)śmy się poduczały
2 os.	poduczałeś się +(e)ś się poduczał	poduczałaś się +(e)ś się poduczała	poduczałoś się +(e)ś się poduczało	poduczaliście się +(e)ście się poduczali	poduczałyście się +(e)ście się poduczały
3 os.	poduczał się	poduczała się	poduczało się	poduczali się	poduczały się

bezosobnik: poduczano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się poduczał będę się poduczać	będę się poduczała będę się poduczać	będę się poduczało będę się poduczać	będziemy się poduczali będziemy się poduczać	będziemy się poduczały będziemy się poduczać
2 os.	będziesz się poduczał będziesz się poduczać	będziesz się poduczała będziesz się poduczać	będziesz się poduczało będziesz się poduczać	będziecie się poduczali będziecie się poduczać	będziecie się poduczały będziecie się poduczać
3 os.	będzie się poduczał będzie się poduczać	będzie się poduczała będzie się poduczać	będzie się poduczało będzie się poduczać	będą się poduczali będą się poduczać	będą się poduczały będą się poduczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poduczajmy się
2 os.	poduczaj się	poduczajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poduczałbym się bym się poduczał	poduczałabym się bym się poduczała	poduczałobym się bym się poduczało	poduczalibyśmy się byśmy się poduczali	poduczałybyśmy się byśmy się poduczały
2 os.	poduczałbyś się byś się poduczał	poduczałabyś się byś się poduczała	poduczałobyś się byś się poduczało	poduczalibyście się byście się poduczali	poduczałybyście się byście się poduczały
3 os.	poduczałby się by się poduczał	poduczałaby się by się poduczała	poduczałoby się by się poduczało	poduczaliby się by się poduczali	poduczałyby się by się poduczały

bezosobnik: poduczano by się

bezokolicznik: poduczać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: poduczając się

gerundium: poduczanie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: poduczający się

odpowiednik aspektowy: poduczyć się

Zob. uczyć