konkordat - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

polit. praw. umowa zawarta między papieżem jako zwierzchnikiem Kościoła rzymskokatolickiego a władzami danego państwa, regulująca stosunki między władzami kościelnymi i świeckimi oraz status Kościoła na jego terenie

Wymowa

[koŋkordat] lub [konkordat]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

miejsca i instytucje związane z religią i kościołem

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

umowa

Połączenia

nowy; polski konkordat
konkordat z Polską, z Watykanem, z Włochami; ze Stolicą Apostolską
aborcja i konkordat, konstytucja i konkordat
projekt, tekst, przepisy, zapisy; ratyfikacja, renegocjacja; negocjatorzy, przeciwnicy; kwestia, problem konkordatu; zgodność konkordatu z konstytucją
spór o konkordat
konkordat obowiązuje, reguluje coś
ratyfikować, podpisać; zerwać konkordat

Cytaty

	Prezydent i Ojciec Święty podpisali konkordat 23 lutego 1998 r. źródło: NKJP: Alojzy Orszulik: Długa droga do konkordatu z Rzecząpospolitą Polską, Niedziela, 1998
	Zgodnie z konkordatem cmentarze należą do Kościołów, a o ich likwidacji może zdecydować jedynie biskup. źródło: NKJP: Tydzień w kraju, Polityka, 2000-05-27
	Sprawą podstawową jest odejście od zawartej w konkordacie z 1929 roku zasady, w myśl której religia rzymskokatolicka jest we Włoszech religią państwową. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997
	Pius XI (od 1922 r.) dążył do regulacji stosunków ze światem według nowej formuły, w nowych realiach, co przyniosło w trakcie jego pontyfikatu aż jedenaście nowych konkordatów. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	konkordat	konkordaty
D.	konkordatu	konkordatów
C.	konkordatowi	konkordatom
B.	konkordat	konkordaty
N.	konkordatem	konkordatami
Ms.	konkordacie	konkordatach
W.	konkordacie	konkordaty

Składnia

+

konkordat

+

(z KIM)

Pochodzenie

łac. śred. concordātum 'umowa, układ'