dotłuc - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

utłuc większą ilość czegoś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

hiperonimy:

utłuc

Jak brakuje przypraw – dotłuc, jak brakuje cebuli – dokroić

źródło: Internet: przepisyzjarmarku.blogspot.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dotłukłem +(e)m dotłukł	dotłukłam +(e)m dotłukła	dotłukłom +(e)m dotłukło	dotłukliśmy +(e)śmy dotłukli	dotłukłyśmy +(e)śmy dotłukły
2 os.	dotłukłeś +(e)ś dotłukł	dotłukłaś +(e)ś dotłukła	dotłukłoś +(e)ś dotłukło	dotłukliście +(e)ście dotłukli	dotłukłyście +(e)ście dotłukły
3 os.	dotłukł	dotłukła	dotłukło	dotłukli	dotłukły

bezosobnik: dotłuczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dotłuczmy
2 os.	dotłucz	dotłuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dotłukłbym bym dotłukł	dotłukłabym bym dotłukła	dotłukłobym bym dotłukło	dotłuklibyśmy byśmy dotłukli	dotłukłybyśmy byśmy dotłukły
2 os.	dotłukłbyś byś dotłukł	dotłukłabyś byś dotłukła	dotłukłobyś byś dotłukło	dotłuklibyście byście dotłukli	dotłukłybyście byście dotłukły
3 os.	dotłukłby by dotłukł	dotłukłaby by dotłukła	dotłukłoby by dotłukło	dotłukliby by dotłukli	dotłukłyby by dotłukły

bezosobnik: dotłuczono by

bezokolicznik: dotłuc

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dotłukłszy

gerundium: dotłuczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dotłuczony

+

dotłuc

+

CZEGO

Zob. tłuc