-
2.
rel. w kościele katolickim: mężczyzna (dawniej wyłącznie duchowny mający tzw. święcenia niższe), uprawniony do wykonywania określonych czynności związanych z liturgią i pozaliturgicznych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- zostać akolitą
-
Zadaniem akolity jest pomoc kapłanowi i diakonowi w ich sprawowaniu obrzędu. Za zgodą biskupa akolici mogą być nadzwyczajnymi szafarzami w udzielaniu sakramentu, np. chorym.
źródło: NKJP: (AW): Godności dla seminarzystów, Gazeta Krakowska, 2004-03-01
Posoborowy dokument ,,Motu proprio Ministeria quaedam“ z 1972 r. wprowadził posługi lektora i akolity. Do akolity należałoby udzielanie Komunii Świętej, gdyby zabrakło kapłana albo diakona, albo gdyby liczba wiernych przystępujących do Komunii Świętej była tak wielka, że Msza Święta przedłużyłaby się bardzo.
źródło: NKJP: Krzysztof Ulanowski:Po drugiej stronie ołtarza, Gazeta Poznańska, 2005-03-25
Maturę, jako ekstern, zdał w 1952 roku. Później sześć lat studiów seminaryjnych, przerywanych kolejnymi etapami niższych święceń, jeszcze w rycie przedsoborowym: egzorcysta, ostiariusz, akolita, subdiakon, diakon.
źródło: NKJP: Łukasz Winczura: Ciągle młody duchem, Gazeta Krakowska, 2007-05-04
Siedmiu nowych akolitów ma sosnowiecka diecezja, są to klerycy czwartego roku wyższego seminarium duchownego [...]
źródło: NKJP: (wow): Już mogą udzielać komunii, Dziennik Zachodni, 2004-01-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. akolita
akolici
ndepr akolity
depr D. akolity
akolitów
C. akolicie
akolitom
B. akolitę
akolitów
N. akolitą
akolitami
Ms. akolicie
akolitach
W. akolito
akolici
ndepr akolity
depr -
łac. acolythus
z gr. akólouthos 'towarzyszący'