ożenić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

poślubić kobietę

Czasownik ten jest zwykle używany w odniesieniu do mężczyzny.

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

	synonimy:	ktoś pojął za żonę kogoś
	antonimy:	rozwieść się

ożenić się z panną, z rozwódką, z wdową; ożenić się po raz drugi, trzeci (czwarty...)
ożenić się bogato; młodo; późno; ponownie, powtórnie; wkrótce; niedawno ożenić się
chcieć, mieć zamiar, zamierzać ożenić się

	Mikołaj Potocki ożenił się w późnym wieku z młodziutką Marianną Dąbrowską, wyróżniającą się urodą córką swego ekonoma. źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczpospolitej. Historia, legendy, biografie, 2006
	Dwóch dorosłych synów ożeniło się i mieszkają w innym miejscu - mówi około 45-letni, zaniedbany szewc [...]. źródło: NKJP: (PAZ): Śmiertelny finał libacji, Dziennik Polski, 2002-02-23
	Po śmierci Katarzyny Karol Kłosowski ożenił się ponownie i przy pomocy żony Jadwigi z Marusińskich przystąpił do rozbudowy domu. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry, 1995
	Był przecież wysoki, przystojny, ciemnowłosy, miał śniadą cerę, ładne zęby. Naprawdę nie trzeba wiele więcej, żeby ożenić się z miłą dziewczyną i założyć dom. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Sezon na papierówki, 2003
	Bardzo chciał się ożenić, ale żadna kandydatka nie była dla niego wystarczająco dobra. Zawsze znajdował jakąś wadę. źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ożeniłem się +(e)m się ożenił	ożeniłam się +(e)m się ożeniła	ożeniłom się +(e)m się ożeniło	ożeniliśmy się +(e)śmy się ożenili	ożeniłyśmy się +(e)śmy się ożeniły
2 os.	ożeniłeś się +(e)ś się ożenił	ożeniłaś się +(e)ś się ożeniła	ożeniłoś się +(e)ś się ożeniło	ożeniliście się +(e)ście się ożenili	ożeniłyście się +(e)ście się ożeniły
3 os.	ożenił się	ożeniła się	ożeniło się	ożenili się	ożeniły się

bezosobnik: ożeniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ożeńmy się
2 os.	ożeń się	ożeńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ożeniłbym się bym się ożenił	ożeniłabym się bym się ożeniła	ożeniłobym się bym się ożeniło	ożenilibyśmy się byśmy się ożenili	ożeniłybyśmy się byśmy się ożeniły
2 os.	ożeniłbyś się byś się ożenił	ożeniłabyś się byś się ożeniła	ożeniłobyś się byś się ożeniło	ożenilibyście się byście się ożenili	ożeniłybyście się byście się ożeniły
3 os.	ożeniłby się by się ożenił	ożeniłaby się by się ożeniła	ożeniłoby się by się ożeniło	ożeniliby się by się ożenili	ożeniłyby się by się ożeniły

bezosobnik: ożeniono by się

bezokolicznik: ożenić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ożeniwszy się

gerundium: ożenienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: żenić się

Rz_osobowy

+

ożenić się

+

(z + KIM)

Zob. żenić