harfiarz
-
przest. mężczyzna grający na harfie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- harfiarz gra
-
Dawid został sprowadzony na dwór jako harfiarz i jako harfiarz zaskarbił sobie łaski króla.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Rzeźbiarz Pius Weloński nadał poecie postać prowadzonego przez chłopca, niewidomego harfiarza Bojana, bohatera poematu Zaleskiego.
źródło: NKJP: (KAZ): Narodowe drzewo, Gazeta Krakowska, 2002-12-15
Z tej prowincji pochodzili znakomici harfiarze, najlepsi muzycy Gondoru.
źródło: NKJP: Internet
Obok rejestrów hieroglificznych rozwijają się sceny dworskie z harfiarzami i półnagimi tancerkami, polowania i łowy, z sitowia wyłaniają się ptaki, małe zwierzęta i bajeczny motyl, jakby z obrazu Mehoffera.
źródło: NKJP: Piotr Parandowski: Mitologia wspomnień, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. harfiarz
harfiarze
ndepr harfiarze
depr D. harfiarza
harfiarzy
rzadziej harfiarzów
C. harfiarzowi
harfiarzom
B. harfiarza
harfiarzy
rzadziej harfiarzów
N. harfiarzem
harfiarzami
Ms. harfiarzu
harfiarzach
W. harfiarzu
harfiarze
ndepr harfiarze
depr -
Zob. harfa