-
1.
filoz. osoba wyznająca pogląd, zgodnie z którym rzeczywistość jest pozbawiona logiki i sensu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
[...] absurdysta nie wierzy w dobrotliwego Boga, z którego woli panuje ponadrozumowa harmonia między rozumnym człowiekiem a bezrozumnym światem; zatem postrzeganie, które wywoływało ekstazę u wierzącego, dla absurdysty jest źródłem strachu lub niesmaku bądź obu tych odczuć jednocześnie.
źródło: Pamiętnik Literacki, 1979 (books.google.pl)
Udowodnił [...], że pojęcie absolutu, w sensie przyjętym przez egzystencjalistów i absurdystów, to w rzeczywistości jedynie filozoficzny koncept.
źródło: Jan Ciechowicz, Zbigniew Majchrowski: Od Shakespeare'a do Szekspira, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. absurdysta
absurdyści
ndepr absurdysty
depr D. absurdysty
absurdystów
C. absurdyście
absurdystom
B. absurdystę
absurdystów
N. absurdystą
absurdystami
Ms. absurdyście
absurdystach
W. absurdysto
absurdyści
ndepr absurdysty
depr -
ang. absurdist