rechot

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. ludzki

  • 2.

    pejorat.  głośny i nieprzyjemny śmiech, który świadczy o bezmyślności człowieka lub chęci zrobienia przykrości drugiej osobie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • synonimy:  rechotanie
    hiperonimy:  śmiech
    • głośny; szyderczy rechot
    • chichot i rechot, śmiech i rechot
    • słyszeć rechot
  • Choćby nie wiem, jakie ktoś opowiadał głupoty, nawet jeśli po kiepskim dowcipie na chwilę zapadnie niezręczna cisza, to i tak po chwili zabrzmi rechot, i to będzie Magda.

    źródło: NKJP: Joanna Knap: Różdżka, i to magiczna, Dziennik Zachodni, 2008-02-08

    Nawet przy podwojonej stawce i będąc młodym, nie dałbym się odizolować w domu Wielkiego Brata z zebranym tam towarzystwem. Nie strawiłbym przez 100 dni poziomu odzywek i pogwarek, zbiorowego rechotu z kawałów bez puenty [...].

    źródło: NKJP: Jan Chrzan: W tłumie na stojąco..., Dziennik Bałtycki, 2001-03-16

    - Bo schemat jest do góry nogami - odezwał się młodzian, szczerząc zębiska.
    Hałaśliwy rechot wypełnił w jednej chwili salę posiedzeń, a czerwony ze złości Kukułka warknął coś do zdezorientowanego Nalepy, który trzęsącymi się rękami majstrował przy rzutniku.

    źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005

    Nie zmienia to jednak faktu, że tak naprawdę film pozostaje bardzo przeciętną komedią, którą zapomina się jeszcze szybciej, niż się ją obejrzało. A zabawa sprowadza się raczej do rechotu niż śmiechu.

    źródło: NKJP: Pawłowski Dariusz: Amerykańskie kino wprowadziło na ekrany kolejny film o niczym pt. Straż wiejska. Rechot zamiast śmiechu, Dziennik Łódzki, 2002-12-21

    Nawet po miesiącu, po roku, widząc mnie w sklepie albo gdziekolwiek, jeden i drugi szeptali coś do ucha swoim odstrzelonym laskom i parskali razem głośnym rechotem.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rechot
    rechoty
    D. rechotu
    rechotów
    C. rechotowi
    rechotom
    B. rechot
    rechoty
    N. rechotem
    rechotami
    Ms. rechocie
    rechotach
    W. rechocie
    rechoty

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • ogsł.

    Rzeczownik dźwiękonaśladowczy, stąd różnorodność postaci.
    Por. np. czasownik rechotać od XVI w. ‘wydawać głos (o żabach); śmiać się głośno, rubasznie’, rzechotać ‘ts.’, rzegotać ‘rechotać’.