chrząkać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wydawać z krtani krótki, niski, nieartykułowany dźwięk w pewnych odstępach czasu

[chszoŋkać]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

chrząkać z zakłopotaniem
chrząkać nerwowo, porozumiewawczo, znacząco
chrząkać i kaszleć, chrząkać i pociągać nosem, chrząkać i sapać, chrząkać i spluwać

	Wstała od stołu, opasała się wielkim płóciennym fartuchem, ruszyła do porannych zajęć. Ojciec jeszcze jakiś czas chrząkał, chodząc jej śladem, widać było, że jest czymś stropiony. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
	Natarczywy głos wyrywa Stefana z odrętwienia. Stefan chrząka, przeprasza, obciąga kamizelkę i wraca do mechanicznych czynności. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Lustra, 1999
	Porucznik Herbst przechadzał się tymczasem wzdłuż szeregu, niby to dozorując roboty, czynił to jednak z wyraźnym roztargnieniem. Parę razy przystawał i chrząkał, jakby przygotowując się do jakiejś przemowy. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Tato gładzi wąsy i chrząka z zakłopotaniem, ale jest wyraźnie uradowany. źródło: KJ WSJP: Witold Szołginia: Dom pod Żelaznym Lwem, 1989
	Rozległo się ostrożne, lekkie chrząkanie i w otwartych drzwiach stanął zdyszany mecenas Szwarc. źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chrząkałem +(e)m chrząkał	chrząkałam +(e)m chrząkała	chrząkałom +(e)m chrząkało	chrząkaliśmy +(e)śmy chrząkali	chrząkałyśmy +(e)śmy chrząkały
2 os.	chrząkałeś +(e)ś chrząkał	chrząkałaś +(e)ś chrząkała	chrząkałoś +(e)ś chrząkało	chrząkaliście +(e)ście chrząkali	chrząkałyście +(e)ście chrząkały
3 os.	chrząkał	chrząkała	chrząkało	chrząkali	chrząkały

bezosobnik: chrząkano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę chrząkał będę chrząkać	będę chrząkała będę chrząkać	będę chrząkało będę chrząkać	będziemy chrząkali będziemy chrząkać	będziemy chrząkały będziemy chrząkać
2 os.	będziesz chrząkał będziesz chrząkać	będziesz chrząkała będziesz chrząkać	będziesz chrząkało będziesz chrząkać	będziecie chrząkali będziecie chrząkać	będziecie chrząkały będziecie chrząkać
3 os.	będzie chrząkał będzie chrząkać	będzie chrząkała będzie chrząkać	będzie chrząkało będzie chrząkać	będą chrząkali będą chrząkać	będą chrząkały będą chrząkać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		chrząkajmy
2 os.	chrząkaj	chrząkajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chrząkałbym bym chrząkał	chrząkałabym bym chrząkała	chrząkałobym bym chrząkało	chrząkalibyśmy byśmy chrząkali	chrząkałybyśmy byśmy chrząkały
2 os.	chrząkałbyś byś chrząkał	chrząkałabyś byś chrząkała	chrząkałobyś byś chrząkało	chrząkalibyście byście chrząkali	chrząkałybyście byście chrząkały
3 os.	chrząkałby by chrząkał	chrząkałaby by chrząkała	chrząkałoby by chrząkało	chrząkaliby by chrząkali	chrząkałyby by chrząkały

bezosobnik: chrząkano by

bezokolicznik: chrząkać

imiesłów przysłówkowy współczesny: chrząkając

gerundium: chrząkanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: chrząkający

odpowiednik aspektowy: chrząknąć

Rz _osobowy

+

chrząkać

+

psł. *krękati