recytator
-
książk. osoba wygłaszająca z pamięci utwory literackie, odpowiednio interpretując je głosem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
synonimy: deklamator
-
- dorosły, młody; najlepszy recytator
- recytatorzy poezji
- recytator i gawędziarz, recytator i wokalista
- konkurs, przegląd recytatorów
- recytatorzy rywalizują, zaprezentują/prezentują coś
- wysłuchać; oceniać; nagrodzić recytatorów
-
Recytatorzy prezentują jeden utwór o tematyce miłosnej pisany wierszem lub prozą (z literatury polskiej lub obcej w polskim tłumaczeniu).
źródło: NKJP: (ski): Spotkania z Amorem, Gazeta Krakowska, 2004-04-13
Młodzi recytatorzy wybierali przede wszystkim wiersze Wisławy Szymborskiej [...] i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
źródło: NKJP: JS: Pierwszy pojedynek, Gazeta Poznańska, 2002-12-04
Zasłynął jako recytator. Występował z własnymi, erotycznymi interpretacjami poezji Villona i Rimbauda.
źródło: NKJP: Katarzyna Bielas: Życie bez tabu, Gazeta Wyborcza, 1994-04-08
5 czerwca przeprowadzone zostaną eliminacje w kategorii recytacje, a dzień później warsztaty dla recytatorów oraz eliminacje w kategoriach: poezja śpiewana i programy poetycko-muzyczne.
źródło: NKJP: (PZ): Festiwal im. ks. Janusza St. Pasierba - przybliżyć dorobek wielkiego poety, Gazeta Tczewska, 2008-02-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. recytator
recytatorzy
ndepr recytatory
depr D. recytatora
recytatorów
C. recytatorowi
recytatorom
B. recytatora
recytatorów
N. recytatorem
recytatorami
Ms. recytatorze
recytatorach
W. recytatorze
recytatorzy
ndepr recytatory
depr -
z łac. recitātor 'czytający na głos, odczytujący publicznie; prelegent'