chrząknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chrząknąłem +(e)m chrząknął	chrząknęłam +(e)m chrząknęła	chrząknęłom +(e)m chrząknęło	chrząknęliśmy +(e)śmy chrząknęli	chrząknęłyśmy +(e)śmy chrząknęły
2 os.	chrząknąłeś +(e)ś chrząknął	chrząknęłaś +(e)ś chrząknęła	chrząknęłoś +(e)ś chrząknęło	chrząknęliście +(e)ście chrząknęli	chrząknęłyście +(e)ście chrząknęły
3 os.	chrząknął	chrząknęła	chrząknęło	chrząknęli	chrząknęły

bezosobnik: chrząknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		chrząknijmy
2 os.	chrząknij	chrząknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chrząknąłbym bym chrząknął	chrząknęłabym bym chrząknęła	chrząknęłobym bym chrząknęło	chrząknęlibyśmy byśmy chrząknęli	chrząknęłybyśmy byśmy chrząknęły
2 os.	chrząknąłbyś byś chrząknął	chrząknęłabyś byś chrząknęła	chrząknęłobyś byś chrząknęło	chrząknęlibyście byście chrząknęli	chrząknęłybyście byście chrząknęły
3 os.	chrząknąłby by chrząknął	chrząknęłaby by chrząknęła	chrząknęłoby by chrząknęło	chrząknęliby by chrząknęli	chrząknęłyby by chrząknęły

bezosobnik: chrząknięto by

bezokolicznik: chrząknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: chrząknąwszy

gerundium: chrząknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: chrząkać

Rz żywotny

+

chrząknąć

+

Zob. chrząkać