zawias

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. okucie

  • 1.

    metalowy element służący do łączenia ze sobą dwóch części, z których jedna jest nieruchoma, a druga może się odchylać
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    materiały i narzędzia pracy

  • hiperonimy:  okucie
    • kute; mosiężne; zardzewiałe zawiasy
    • jeden zawias; dwa, trzy zawiasy
    • zawiasy drzwi
    • drzwi, furtka, klapa, okno na zawiasach
    • drzwi, furtka, klapa, okno, pokrywa z zawiasami
    • zawiasy skrzypiały
    • umocować, naoliwić / oliwić; wyciąć zawiasy
    • wypchnąć, wyrwać, wyważyć, zdjąć (drzwi); wylecieć, wypaść, wyskoczyć z zawiasów
    • montować, przymocować, umocować, zamontować (drzwi) na zawiasach
  • Okna wypadają z futryn, spod tapet wysypuje się tynk, drzwi wejściowe wiszą na jednym zawiasie i nawet silny mężczyzna ma problem, aby je zamknąć.

    źródło: NKJP: Małgorzata Himmel: Życie w ruinie, Trybuna Śląska, 2003-09-03

    Gdy zauważymy, że okno ciężko się otwiera i zamyka to znak, że należy naoliwić zawiasy i okucia.

    źródło: NKJP: (GAB): Czystość to podstawa, Gazeta Wrocławska, 2003-03-25

    Downar raz jeszcze sprawdził numer domu i pchnął żelazną furtkę. Zardzewiałe zawiasy zgrzytnęły nieprzyjaźnie.

    źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958

    6 marca w Ostrzeszowie na ul. gen. Sikorskiego nieznany sprawca zdjął z zawiasów drzwi wejściowe i wszedł do środka wieży ciśnień.

    źródło: NKJP: 997, Czas Ostrzeszowski nr 200711, 2007

    Zamknięciem takiego schowka może być klapa mocowana zwykłymi zawiasami z haczykiem lub zameczkiem.

    źródło: NKJP: (mag): Okap ładny i praktyczny, Dziennik Łódzki, 2005-12-27

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zawias
    zawiasy
    D. zawiasu
    zawiasów
    C. zawiasowi
    zawiasom
    B. zawias
    zawiasy
    N. zawiasem
    zawiasami
    Ms. zawiasie
    zawiasach
    W. zawiasie
    zawiasy
  • ogsł. *zavěsъ (: *zavěsa) 'to, co się zawiesza; to, na czym się coś zawiesza'

    Rzeczownik od przedrostkowego czasownika *za-věsiti ‘zawiesić’; zob.  wieszać .