rozwłóczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że jakieś rzeczy bądź części ciała znalazły się w różnych miejscach i pokrywają pewną przestrzeń

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

rozciągnąć
rozwlec

	Ciała trzech zamordowanych w zagrodzie złodziei pochowano jeszcze tej samej nocy w leśnym wykrocie, mimo nadciągającego brzasku z wielką starannością, nikt bowiem nie chciał, by następnego dnia wywlekły je i rozwłóczyły po okolicy wałęsające się psy. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
	Wiatr rozwłóczył po asfalcie śmieci z kontenerów. źródło: NKJP: Rafał Nowakowski: Rdza, 2008
	Patrzyłem na potężne kręgi, na sterczące w niebo wielometrowej długości żebra, niesamowite w swym ogromie miednice, na zbielałe, rozwłóczone wśród kamieni i głazów kości olbrzymów wyciąganych niegdyś na ten brzeg setkami. źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Poklepać lodowiec i..., Dziennik Łódzki, 2006-02-11
	Po byłej żonie w domu nie został żaden ślad, za to pokój dziecinny i zabawki rozwłóczone po innych pomieszczeniach dowodziły aktywnej obecności małego Gustava. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
	Zła jest, że przeczytała cudzy list (co by powiedziała na to, gdyby ktoś czytał jej własne!), zła więc jest na siebie, na Alicję, na wszystko i wszystkich. Też zwyczaj rozwłóczenia listów po domu. Jak się ich nie chowa, to... źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1969

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwłóczyłem +(e)m rozwłóczył	rozwłóczyłam +(e)m rozwłóczyła	rozwłóczyłom +(e)m rozwłóczyło	rozwłóczyliśmy +(e)śmy rozwłóczyli	rozwłóczyłyśmy +(e)śmy rozwłóczyły
2 os.	rozwłóczyłeś +(e)ś rozwłóczył	rozwłóczyłaś +(e)ś rozwłóczyła	rozwłóczyłoś +(e)ś rozwłóczyło	rozwłóczyliście +(e)ście rozwłóczyli	rozwłóczyłyście +(e)ście rozwłóczyły
3 os.	rozwłóczył	rozwłóczyła	rozwłóczyło	rozwłóczyli	rozwłóczyły

bezosobnik: rozwłóczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rozwłóczył będę rozwłóczyć	będę rozwłóczyła będę rozwłóczyć	będę rozwłóczyło będę rozwłóczyć	będziemy rozwłóczyli będziemy rozwłóczyć	będziemy rozwłóczyły będziemy rozwłóczyć
2 os.	będziesz rozwłóczył będziesz rozwłóczyć	będziesz rozwłóczyła będziesz rozwłóczyć	będziesz rozwłóczyło będziesz rozwłóczyć	będziecie rozwłóczyli będziecie rozwłóczyć	będziecie rozwłóczyły będziecie rozwłóczyć
3 os.	będzie rozwłóczył będzie rozwłóczyć	będzie rozwłóczyła będzie rozwłóczyć	będzie rozwłóczyło będzie rozwłóczyć	będą rozwłóczyli będą rozwłóczyć	będą rozwłóczyły będą rozwłóczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozwłóczmy
2 os.	rozwłócz	rozwłóczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozwłóczyłbym bym rozwłóczył	rozwłóczyłabym bym rozwłóczyła	rozwłóczyłobym bym rozwłóczyło	rozwłóczylibyśmy byśmy rozwłóczyli	rozwłóczyłybyśmy byśmy rozwłóczyły
2 os.	rozwłóczyłbyś byś rozwłóczył	rozwłóczyłabyś byś rozwłóczyła	rozwłóczyłobyś byś rozwłóczyło	rozwłóczylibyście byście rozwłóczyli	rozwłóczyłybyście byście rozwłóczyły
3 os.	rozwłóczyłby by rozwłóczył	rozwłóczyłaby by rozwłóczyła	rozwłóczyłoby by rozwłóczyło	rozwłóczyliby by rozwłóczyli	rozwłóczyłyby by rozwłóczyły

bezosobnik: rozwłóczono by

bezokolicznik: rozwłóczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

rozwłócząc

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozwłóczywszy

gerundium: rozwłóczenie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozwłóczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozwłóczony

+

rozwłóczyć

+

CO + (GDZIE)

Zob. włóczyć , por. też wlec