narzeczony

  • Definicja
    mężczyzna względem kobiety, którą poprosił o to, aby została jego żoną, i uzyskał jej zgodę, ale jeszcze nie zawarł z nią związku małżeńskiego
  • Noty o użyciu

    Współcześnie często używane także dla nazwania mężczyzny, z którym kobieta mieszka bez ślubu.

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Połączenia
    • pierwszy; były, dawny, obecny, ówczesny, przyszły; młody; niechciany; nowy; oficjalny narzeczony
    • rodzice narzeczonego
    • zerwanie z narzeczonym
    • mieć; rzucić; stracić narzeczonego
    • zerwać z narzeczonym
  • Cytaty

    Przed udzieleniem ślubu imam pyta narzeczonego, jaką sumę przeznacza na odszkodowanie dla żony w razie rozwodu.

    źródło: NKJP: G.Czerwińska: O Tatarach polskich, Tygodnik Ciechanowski, 2007-02-23

    Mimo że są zaręczeni i planują ślub, Michał, jej narzeczony, nie naciskał na zbliżenie, więc sama to zainicjowała.

    źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007

    Janek, chyba już narzeczony Julki, z kolei swoją pozycję podkreśla modnym gładkim uczesaniem, chyba drogim zegarkiem na ręce (bo z daleka dokładnie nie widać, czy drogi, ale najprawdopodobniej tak, bo się świeci jak ze złota) i zawadiacką miną podrywacza.

    źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Cukier w normie z ekstrabonusem, 2005

    Zrywa ze swym wcześniejszym narzeczonym–utracjuszem, księciem Krzysztofem i zaręcza się z szefem swojej służby, mądrym i dobrym też Krzysztofem [...].

    źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Białe zeszyty, 2005

    Sven dla każdej zdrowo myślącej dziewiętnastoletniej panny stanowiłby ideał narzeczonego i kandydata na męża.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. narzeczony
    		 narzeczeni
    		 ndepr
    narzeczone
    		 depr
    D. narzeczonego
    		 narzeczonych
    C. narzeczonemu
    		 narzeczonym
    B. narzeczonego
    		 narzeczonych
    N. narzeczonym
    		 narzeczonymi
    Ms. narzeczonym
    		 narzeczonych
    W. narzeczony
    		 narzeczeni
    		 ndepr
    narzeczone
    		 depr
  • Składnia
    bez ograniczeń + narzeczony +
    CZYJ
    bez ograniczeń + narzeczony +
    KOGO
  • Pochodzenie

    Od st.pol. narzec 'powiedzieć, wymienić, oznaczyć, przyrzec; obiecać (o małżeństwie)', które kontynuuje psł. *narekti 'przyrzec' od psł. *rekti 'rzec, powiedzieć'; zob. rzec

CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI: (inne znaczenie)
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 27.12.2009