wwiercić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wiercąc, przebić się przez coś

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

czynności związane z budową

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Przemysł

miejsca i czynności związane z przemysłem

	[...] przed poważną usterką uchronią nas specjalne czujniki do wyszukiwania przewodów i rur w ścianie [...]. Dzięki nim nie wwiercimy się w biegnące pod tynkiem przewody. źródło: NKJP: Aurelia Pawlak: Gąbka zamiast papieru, Polska Głos Wielkopolski, 2003-11-04
	Specjaliści pracują od czwartku i jak do tej pory wwiercili się na głębokość 210 m. źródło: NKJP: Tomasz Kusch: Walczą z żywiołem, Gazeta Wrocławska, 2002-07-31
	Kiedyś hodował rybki, ale sąsiad z bliźniaka niechcący wwiercił się w akwarium. źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Rozalinda i pierogi, Gazeta Wyborcza, 1996-12-27
	Najczęstszym sposobem instalacji zestawu jest wwiercenie się w plastik na konsoli. źródło: NKJP: Dziennik Łódzki, 2006-11-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wwierciłem się +(e)m się wwiercił	wwierciłam się +(e)m się wwierciła	wwierciłom się +(e)m się wwierciło	wwierciliśmy się +(e)śmy się wwiercili	wwierciłyśmy się +(e)śmy się wwierciły
2 os.	wwierciłeś się +(e)ś się wwiercił	wwierciłaś się +(e)ś się wwierciła	wwierciłoś się +(e)ś się wwierciło	wwierciliście się +(e)ście się wwiercili	wwierciłyście się +(e)ście się wwierciły
3 os.	wwiercił się	wwierciła się	wwierciło się	wwiercili się	wwierciły się

bezosobnik: wwiercono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wwierćmy się
2 os.	wwierć się	wwierćcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wwierciłbym się bym się wwiercił	wwierciłabym się bym się wwierciła	wwierciłobym się bym się wwierciło	wwiercilibyśmy się byśmy się wwiercili	wwierciłybyśmy się byśmy się wwierciły
2 os.	wwierciłbyś się byś się wwiercił	wwierciłabyś się byś się wwierciła	wwierciłobyś się byś się wwierciło	wwiercilibyście się byście się wwiercili	wwierciłybyście się byście się wwierciły
3 os.	wwierciłby się by się wwiercił	wwierciłaby się by się wwierciła	wwierciłoby się by się wwierciło	wwierciliby się by się wwiercili	wwierciłyby się by się wwierciły

bezosobnik: wwiercono by się

bezokolicznik: wwiercić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wwierciwszy się

gerundium: wwiercenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wwiercać się

+

wwiercić się

+

(w CO)

Zob. wiercić