ktoś zapuszcza żurawia
-
żart. ktoś zagląda gdzieś ukradkiem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
Uczniowie prywatnej szkoły chasydzkiej, niedawno otwartej po drugiej stronie ulicy, miast pochylać się nad mądrymi księgami, zapuszczali żurawia między rozkołysane biusty ćwiczącej trupy.
źródło: NKJP: Marek Bieńczyk: Przezroczystość, 2007
Paweł idzie do aneksu kuchennego. Patrycja zapuszcza żurawia do pokoju Łukasza.
źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie Odcinek 81, 2010
Zajrzałem odruchowo, ze zwykłej ciekawości. Myślałem, że mapę kreślisz lub rachunki jakieś sporządzasz...
- Nie jestem buchalterem! - poeta uniósł się, w przenośni i dosłownie. - Ani kartografem! A nawet jeśli byłbym, nie usprawiedliwia to zapuszczania żurawia w moje zapiski!źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Tymczasem ludzie napiętnowani będą długo budzili porozumiewawcze uśmieszki, gdziekolwiek się pojawią. Publiczność zacznie z zaciekawieniem oglądać ich zegarki, zapuszczać żurawia za kołnierz, czy nie ma tam metki Armaniego, zaglądać przez okna, żeby ocenić wyposażenie domu.
źródło: NKJP: Talibowie wypchani szmaragdami, Dziennik Polski, 2001-12-14
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: zapuszczaćodpowiednik aspektowy: ktoś zapuścił żurawia