zamieć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. wojenna

  • 2.

    książk.  ciąg gwałtownych wydarzeń w dziejach świata lub w czyimś życiu
  • ATEMATYCZNY

  • Kiedy Niemcy wypychali ludzi z tych ziem na wschód, wtedy po raz pierwszy mój ojciec spotkał mamę. Ja urodziłam się 10 kwietnia 1921 roku. Przy kolejnej zamieci wojennej, starszy brat zmarł w drodze.

    źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008

    - Wystawa urządzona jest tak, jakby czas zatrzymał się w końcu XIX stulecia. Oglądamy więc zasobny dom rodziny, która mieszka tu z dawien dawna, gromadzi i z pietyzmem przechowuje rozmaite przedmioty; prawdziwe skarby i sentymentalne pamiątki, dzieła sztuki i robótki pani domu, słowem wszystko, co przetrwało dziejowe zamiecie - mówi Witold Turdza, kierownik kierujący tym oddziałem muzeum.

    źródło: NKJP: Mieszczański dom, Dziennik Polski, 2003-11-15

    Ojciec Joachim Badeni, dominikanin należący również do znanego i bogatego rodu hrabiowskiego, powiedział mi, że wojna, ogołacając go z majątku, uwolniła go jednocześnie od nerwicy materialnej, od nerwicy posiadania. Ojca Michała nie musiała uwalniać wojna. Sam wyrzekł się dobrowolnie wszelkich dóbr tego świata i nigdy tego nie żałował. Pozbył się balastu, nim ten balast odebrała mu zamieć historii.

    źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: O bogatym młodzieńcu, który nie odszedł zasmucony, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zamieć
    zamiecie
    D. zamieci
    zamieci
    C. zamieci
    zamieciom
    B. zamieć
    zamiecie
    N. zamiecią
    zamieciami
    Ms. zamieci
    zamieciach
    W. zamieci
    zamiecie
  • bez ograniczeń + zamieć +
    JAKA
    bez ograniczeń + zamieć +
    CZEGO
  • ogsł. *zametь, -i (ż) 'rozwiewanie, miecenie, zmiatanie'

    Od: przedrostkowego czasownika *za-mesti 'zwiać, zawiać, zmieść' < psł. *mesti, *metǫ (skąd st.pol. i pol. dial. mieść, miotę)