-
1.a
nauka, która zajmuje się badaniem przetwarzania informacji i komunikacją w systemach sterowania oraz badaniem zależności funkcjonowania organizmów żywych, społeczeństw i maszyn -
[cybernetyka] lub [cybernetyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
- cybernetyka ekonomiczna; społeczna; techniczna, wojskowa; stosowana
- cybernetyka i informatyka; elektronika i cybernetyka, matematyka i cybernetyka
- inżynier cybernetyki
- twórca; profesor; instytut; podstawy; zakres cybernetyki
-
W 1979 roku rozpoczęli studia, oblali drugi egzamin - z algebry liniowej, a oboje studiowali m.in. przedmiot o kosmicznej nazwie cybernetyka ekonomiczna i informatyka.
źródło: NKJP: Jadwiga Bogdanowicz: Urząd, rolki i rocknroll, Dziennik Gdyński, 1999-02-06
W ich organizowaniu mistrzami pozostają Francuzi. A więc przede wszystkim Futuroscop (Poitiers), o lekkim przechyle filmowym, ale także z mnóstwem atrakcji pokazujących działanie robotów, laserów, cybernetyki, informatyki i wszelkich możliwych wynalazków współczesności.
źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: W co się bawić: parki Europy, Polityka, 2007-06-09,
Można by również wykorzystać systemy techniczne, zastąpić czy uzupełnić sieci naturalnych nerwów, tak jak przy bypassach. W końcu wpadł na pomysł, który podsunął mu Wiener, twórca cybernetyki.
źródło: NKJP: Józef Kozielecki: Zbrodnia, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cybernetyka
cybernetyki
D. cybernetyki
cybernetyk
C. cybernetyce
cybernetykom
B. cybernetykę
cybernetyki
N. cybernetyką
cybernetykami
Ms. cybernetyce
cybernetykach
W. cybernetyko
cybernetyki
-
ang. cybernetics
z gr. kybernētikḗ 'sterowanie, kierowanie; rządzenie'
W zn. 'sztuka rządzenia', notowanym w polszczyźnie w XIX w., wyraz przejęty bezpośrednio z greki.