ajent - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osoba, która dzierżawi od właściciela jakiś teren lub lokal i prowadzi tam działalność handlową lub usługową

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

handel i usługi

hiperonimy:

dzierżawca

prywatny; nieuczciwy; były, dotychczasowy, obecny, poprzedni, przyszły; młody; nasz ajent; ajent handlowy
ajent stacji benzynowej; kasy biletowej; klubu, lokalu, jakiegoś obiektu, schroniska; bufetu, restauracji, stołówki; kiosku, sklepiku, sklepu; spedycji wojewódzkiej
ajent i właściciel

	1650 zł miesięcznie zarabia na rękę ajent małej gastronomii (frytki, hamburgery i zapiekanki) [...] źródło: NKJP: Tarnowska Lista Płac (2), Dziennik Polski, 2002-09-17
	W 1991 roku, kiedy została ajentem kiosku, wszystkiego musiała nauczyć się sama. Wcześniej była pracownikiem w legionowskich magazynach przedsiębiorstwa RSW Prasa - Książka – Ruch. źródło: NKJP: Andrzej Raciński: Nie czekając na tunel, Mazowieckie To i Owo, 2008-08-07
	Coraz więcej handlowców decyduje się jednak sprzedać rodzinny biznes, stając się kierownikami lub ajentami sklepów, które wcześniej w pełni kontrolowali. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Odsuń się mały, Polityka, 2007-10-13
	[...] większy i bardziej bezpośredni wpływ na cenę paliw mają sami właściciele czy ajenci stacji benzynowych. źródło: NKJP: Dziennik Bałtycki, 2006-06-21
	Pracowite święta mieli ajenci sklepów sieci Żabka. Część placówek była otwarta, ale jak przyznają przedstawiciele sieci, była to decyzja ajentów. źródło: NKJP: Elżbieta Sobańska: Zakaz handlu w święta tylko na papierze, Gazeta Krakowska, 2007-12-28

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

+

ajent

+

(CZEGO)

Oboczna postać wyrazu agent (zob.).