agentka - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

tajna pracowniczka lub współpracowniczka policji albo innych służb bezpieczeństwa

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

stosunki międzynarodowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

Połączenia

agentka gestapo, Interpolu, CIA, FBI, SB, Stasi; służb specjalnych

Cytaty

Zadaniem agentki o pseudonimie „Ewa” (później zmienionym na „Max”) było bowiem inwigilowanie pisarza, czego nie zaprzestała nawet wtedy, gdy została panią Beynar.

źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Trzy spojrzenia na początki Polski, Esensja, 2008-09

Niby domyślałem się, że w wielu przypadkach gosposie do różnych domów dygnitarzy kierowała Bezpieka, że były informatorkami czy agentkami Bezpieki, ale nie przypuszczałem, że akurat ta.

źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	agentka	agentki
D.	agentki	agentek

C.	agentce	agentkom
B.	agentkę	agentki
N.	agentką	agentkami
Ms.	agentce	agentkach
W.	agentko	agentki

Składnia

+

agentka

+

CZEGO

Pochodzenie

Od: agent