-
1.
książk. przedstawienie kogoś lub czegoś w sposób wyidealizowany -
[apote-oza]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: gloryfikacja
-
- apoteoza męskości, miłości, rodziny, siły, życia
-
Antropologia widziana w tym „polskim” kształcie nabierała wyrazu apoteozy życia heroicznego przeciwstawionego pasywizmowi, była apoteozą życia zmuszającego jednostkę do dokonywania, za cenę ogromnych wyrzeczeń, indywidualnych wyborów, i to dokonywanych w poczuciu odpowiedzialności za siebie i za zbiorowość.
źródło: NKJP: Ireneusz Bittner: U podstaw antropologii filozoficznej polskiego romantyzmu, 1998
Ta literacka apoteoza wolności i włóczęgostwa, któremu oddają się bohaterowie przemierzając Amerykę, odbywa się jeszcze przy jazzowych nie zaś rockowych dźwiękach, ale ten styl opisu zapowiada późniejszą pełnokrwistą rockandrollową literaturę.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Trolle i rock and rolle, Polityka, 2003-07-26
Krytyka ta nie upoważnia jednak do arbitralnej apoteozy relatywizmu, irracjonalności czy sytuacjonizmu.
źródło: NKJP: Życiński Józef: Ziarno samotności, 1997
- Niektórzy wyszli z założenia, że jest to film doskonały estetycznie, więc nawet jeśli stanowi apoteozę Stalina i stalinizmu, to powinien być pokazany.
źródło: NKJP: Andrzej Saramonowicz: Kino w telewizji, Gazeta Wyborcza, 1995-01-10
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. apoteoza
apoteozy
D. apoteozy
apoteoz
C. apoteozie
apoteozom
B. apoteozę
apoteozy
N. apoteozą
apoteozami
Ms. apoteozie
apoteozach
W. apoteozo
apoteozy
-
+ apoteoza + KOGO/CZEGO -
internac.
ang. apotheosis
fr. apothéose
niem. Apotheose
z gr. apothéōsis 'ubóstwienie'