adiutant
-
niższy rangą oficer przydzielony do dyspozycji dowódcy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
- starszy; były, dawny, późniejszy; główny; zaufany, wierny; młody; osobisty; mój adiutant; adiutant przyboczny; sztabowy
- adiutant admirała, dowódcy, feldmarszałka, generała, hetmana, komendanta, majora, marszałka, pułkownika; cara, cesarza, hrabiego, króla, księcia, lorda; gubernatora, ministra wojny; Andersa, Bema, Cezara, Hitlera, Józefa Piłsudskiego, Napoleona, Naczelnego Wodza...; batalionu, dywizjonu, pułku, sztabu
- adiutant i dowódca, adiutant i generał, adiutant i kierowca, adiutant i oficer, adiutant i przyjaciel, adiutant i sekretarz
- generał adiutant
- funkcja, stanowisko; obowiązki; w asyście, w towarzystwie; w charakterze adiutanta
- generał z adiutantem
- pełnić służbę adiutanta
- być, zostać; mianować kogoś adiutantem
- zwrócić się/zwracać się do adiutanta
-
Moi rodzice urodzili się Polsce. Ojciec Ludwik Łubieński był adiutantem generała Andersa, a wcześniej generała Sikorskiego.
źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Zakochałam się w Krakowie, Gazeta Krakowska, 2003-08-29
Około godziny 12.30 gen. Sikorski wyszedł ze swego gabinetu i stojąc na progu, zlecił adiutantowi dostarczyć jakiś dokument.
źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie : wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004
W czasie II wojny światowej był oficerem Armii Krajowej, m.in. w kontynuującej walkę po 1945 r. 5. Wileńskiej Brygadzie AK, gdzie pełnił funkcję adiutanta „Łupaszki”, dowódcy brygady.
źródło: NKJP: (PAP): Donosiła na męża, Dziennik Polski, 2006-12-02
Rezydencja miejscowego barona zdawała się po większej części pogrążona we śnie. Z zewnątrz widać było tylko odblask świec w oknach holu, gdzie służbę pełnili adiutanci i wartownicy gwardii.
źródło: NKJP: Ryszard Parka, Tomasz Borówka: Pruskie rządy, Trybuna Śląska, 2004-11-04
Na dworcu w Carskim Siole spotkałem w tym czasie hrabiego Adama Zamoyskiego, jednego z osobistych adiutantów cara.
źródło: NKJP: Mieczysław Jalowiecki: Na skraju imperium, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. adiutant
adiutanci
ndepr adiutanty
depr D. adiutanta
adiutantów
C. adiutantowi
adiutantom
B. adiutanta
adiutantów
N. adiutantem
adiutantami
Ms. adiutancie
adiutantach
W. adiutancie
adiutanci
ndepr adiutanty
depr -
fr. adjudant
niem. Adjutant
z hiszp. ayudante 'pomocnik; oficer pomocniczy'