adiutant - Wielki słownik języka polskiego PAN

niższy rangą oficer przydzielony do dyspozycji dowódcy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

osoby związane z wojskiem i wojną

starszy; były, dawny, późniejszy; główny; zaufany, wierny; młody; osobisty; mój adiutant; adiutant przyboczny; sztabowy
adiutant admirała, dowódcy, feldmarszałka, generała, hetmana, komendanta, majora, marszałka, pułkownika; cara, cesarza, hrabiego, króla, księcia, lorda; gubernatora, ministra wojny; Andersa, Bema, Cezara, Hitlera, Józefa Piłsudskiego, Napoleona, Naczelnego Wodza...; batalionu, dywizjonu, pułku, sztabu
adiutant i dowódca, adiutant i generał, adiutant i kierowca, adiutant i oficer, adiutant i przyjaciel, adiutant i sekretarz
generał adiutant
funkcja, stanowisko; obowiązki; w asyście, w towarzystwie; w charakterze adiutanta
generał z adiutantem
pełnić służbę adiutanta
być, zostać; mianować kogoś adiutantem
zwrócić się/zwracać się do adiutanta

	Moi rodzice urodzili się Polsce. Ojciec Ludwik Łubieński był adiutantem generała Andersa, a wcześniej generała Sikorskiego. źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Zakochałam się w Krakowie, Gazeta Krakowska, 2003-08-29
	Około godziny 12.30 gen. Sikorski wyszedł ze swego gabinetu i stojąc na progu, zlecił adiutantowi dostarczyć jakiś dokument. źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie : wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004
	W czasie II wojny światowej był oficerem Armii Krajowej, m.in. w kontynuującej walkę po 1945 r. 5. Wileńskiej Brygadzie AK, gdzie pełnił funkcję adiutanta „Łupaszki”, dowódcy brygady. źródło: NKJP: (PAP): Donosiła na męża, Dziennik Polski, 2006-12-02
	Rezydencja miejscowego barona zdawała się po większej części pogrążona we śnie. Z zewnątrz widać było tylko odblask świec w oknach holu, gdzie służbę pełnili adiutanci i wartownicy gwardii. źródło: NKJP: Ryszard Parka, Tomasz Borówka: Pruskie rządy, Trybuna Śląska, 2004-11-04
	Na dworcu w Carskim Siole spotkałem w tym czasie hrabiego Adama Zamoyskiego, jednego z osobistych adiutantów cara. źródło: NKJP: Mieczysław Jalowiecki: Na skraju imperium, 2005

fr. adjudant

niem. Adjutant

z hiszp. ayudante 'pomocnik; oficer pomocniczy'