konkubin
-
mężczyzna będący w stałym, nieformalnym związku z kobietą - w stosunku do tej kobiety
-
[koŋkubin] lub [konkubin]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
- awanturujący się konkubin
- konkubin matki
- być konkubinem
- mieszkać, żyć z konkubinem
-
Do „uprzywilejowanych” możesz być zaliczony, jeśli jesteś: małżonkiem lub konkubinem osoby, do której jedziesz, narzeczonym lub narzeczoną (małżeństwo musisz zawrzeć w ciągu trzech miesięcy od daty przybycia do Australii).
źródło: NKJP: Natalia Skipietrow: Zbudujemy drugą Australię, Gazeta Wyborcza, 1993-02-04
Matka chłopca i jej konkubin zostali zatrzymani przez policję.
źródło: NKJP: Robert Feluś: Złapał chłopca spadającego z I piętra, Super Express, nr 29/4, 1998
W domu Anki jest jeszcze dwoje małych dzieci. Konkubin matki nie ma nawet 30 lat.
źródło: NKJP: Izabela Czuban: To nasze sumienie, Gazeta Wrocławska, 2001-11-27
Aż cztery miliony dzieci żyje w rodzinach z jednym tylko rodzicem naturalnym; zwykle opiekę nad nimi sprawują dodatkowo macochy, ojczymowie, teściowie, dziadkowie, konkubini, a także starsze rodzeństwo z poprzednich małżeństw.
źródło: NKJP: Doszywanie prawa, Polityka, 2009-04-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konkubin
konkubini
ndepr konkubiny
depr D. konkubina
konkubinów
C. konkubinowi
konkubinom
B. konkubina
konkubinów
N. konkubinem
konkubinami
Ms. konkubinie
konkubinach
W. konkubinie
konkubini
ndepr konkubiny
depr -
+ konkubin + CZYJ+ konkubin + KOGO -
łac. concubīnus