agrafka

Wszyscy narzekają na nietypową geometrię tego niby-ronda, niby-skrzyżowania — mówi Marek Osiński, kierowca. — Właściwie to podwójna agrafka. Niektórzy nie mogą się połapać.

źródło: NKJP: Konrad Pawłowski: Czarne punkty, Gazeta Krakowska, 2004-09-11

Przyszłych kierowców w Krakowie przeraża jednak spora ilość rond, agrafek i skrzyżowań.

źródło: NKJP: Przemysław Ziemichód: Emigracja z literką L, Gazeta Krakowska, 2007-07-20

Kształt geometryczny skrzyżowania typu agrafka przeistacza się w skrzyżowanie potocznie zwane rondem. Cechą wspólną „agrafki” i „ronda” jest to, że obydwa skrzyżowania mają wyspę centralną, wokół której odbywa się ruch. Różnią się natomiast organizacją ruchu.

źródło: NKJP: Agrafka, Dziennik Polski, 2002-01-07

Później jedna z trzech głównych atrakcji trasy. Pięć agrafek po 180 stopni na głębokim kopnym pisaku. To tu było najwięcej upadków. Ostre zakręty i kolejna agrafka. Dalej wąski przejazd pomiędzy zabudowaniami i zeskok z hopka na asfalt.

źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Boska impreza..., Gazeta Krakowska, 2005-11-26

W stolicy Warmii peleton pokonywał cztery trudne technicznie, pięciokilometrowe rundy. Kolarze musieli uważać zwłaszcza na agrafkach – zakrętach pod kątem 90 stopni.

źródło: NKJP: xx: Uważali na agrafkach, Trybuna Śląska, 2003-09-10