narżnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wiele czegoś oddzielić od podstawy lub całości za pomocą ostrego narzędzia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

Cała wieś śmiała się, że pewnie będzie doktorem albo docentem, bo zamiast doić krowy czy narżnąć świniom koniczyny, czyta i czyta.

źródło: NKJP: Anna Fostakowska: Fagotu się zachciewa, Gazeta Wyborcza, 1999-03-16

– Narznąłbym ci, narznął, cztery sągi jawora – zawodził, wracając do domu.

źródło: Jerzy Broszkiewicz: Nie cudzołóż, nie kradnij, 1974 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narżnąłem +(e)m narżnął	narżnęłam +(e)m narżnęła	narżnęłom +(e)m narżnęło	narżnęliśmy +(e)śmy narżnęli	narżnęłyśmy +(e)śmy narżnęły
2 os.	narżnąłeś +(e)ś narżnął	narżnęłaś +(e)ś narżnęła	narżnęłoś +(e)ś narżnęło	narżnęliście +(e)ście narżnęli	narżnęłyście +(e)ście narżnęły
3 os.	narżnął	narżnęła	narżnęło	narżnęli	narżnęły

bezosobnik: narżnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narżnijmy
2 os.	narżnij	narżnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narżnąłbym bym narżnął	narżnęłabym bym narżnęła	narżnęłobym bym narżnęło	narżnęlibyśmy byśmy narżnęli	narżnęłybyśmy byśmy narżnęły
2 os.	narżnąłbyś byś narżnął	narżnęłabyś byś narżnęła	narżnęłobyś byś narżnęło	narżnęlibyście byście narżnęli	narżnęłybyście byście narżnęły
3 os.	narżnąłby by narżnął	narżnęłaby by narżnęła	narżnęłoby by narżnęło	narżnęliby by narżnęli	narżnęłyby by narżnęły

bezosobnik: narżnięto by

bezokolicznik: narżnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: narżnąwszy

gerundium: narżnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: narżnięty

+

narżnąć

+

CZEGO

Zob. rżnąć