narżnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

wiele czegoś podzielić na bardzo drobne części za pomocą ostrego narzędzia

Warianty

rzadziej narznąć

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

Połączenia

narżnąć sieczki

Cytaty

Musiałam palić w piecach (trzech), ale opału musiałam sama narżnąć piłą [...].

źródło: Anna Szczepanowska: Moje sybirackie wspomnienia (3), Złoty Dzwon, 2013-03 (docplayer.pl)

Świat będzie biedniał, wielkie fabryki porosną trawą, ludzie znowu wyruszą na wieś i do lasu, pokryją chaty słomą, krowę pociągną za sznurek, [...] narżną paszy w sieczkarni przerobionej z drukarki laserowej [...].

źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski: Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1993-06-02

[...] poszedł do stodoły, narznął sieczki ze słomy [...].

źródło: Gadka za gadka. 300 podań bajek i anegdot z Górnego Śląska, 1975 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	narżnę	narżniemy
2 os.	narżniesz	narżniecie
3 os.	narżnie	narżną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narżnąłem +(e)m narżnął	narżnęłam +(e)m narżnęła	narżnęłom +(e)m narżnęło	narżnęliśmy +(e)śmy narżnęli	narżnęłyśmy +(e)śmy narżnęły
2 os.	narżnąłeś +(e)ś narżnął	narżnęłaś +(e)ś narżnęła	narżnęłoś +(e)ś narżnęło	narżnęliście +(e)ście narżnęli	narżnęłyście +(e)ście narżnęły
3 os.	narżnął	narżnęła	narżnęło	narżnęli	narżnęły

bezosobnik: narżnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narżnijmy
2 os.	narżnij	narżnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	narżnąłbym bym narżnął	narżnęłabym bym narżnęła	narżnęłobym bym narżnęło	narżnęlibyśmy byśmy narżnęli	narżnęłybyśmy byśmy narżnęły
2 os.	narżnąłbyś byś narżnął	narżnęłabyś byś narżnęła	narżnęłobyś byś narżnęło	narżnęlibyście byście narżnęli	narżnęłybyście byście narżnęły
3 os.	narżnąłby by narżnął	narżnęłaby by narżnęła	narżnęłoby by narżnęło	narżnęliby by narżnęli	narżnęłyby by narżnęły

bezosobnik: narżnięto by

bezokolicznik: narżnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: narżnąwszy

gerundium: narżnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	narżnięcie	narżnięcia
D.	narżnięcia	narżnięć
C.	narżnięciu	narżnięciom
B.	narżnięcie	narżnięcia
N.	narżnięciem	narżnięciami
Ms.	narżnięciu	narżnięciach
W.	narżnięcie	narżnięcia

imiesłów przymiotnikowy bierny: narżnięty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	narżnięty	narżnięty	narżnięty	narżnięte	narżnięta
D.	narżniętego	narżniętego	narżniętego	narżniętego	narżniętej
C.	narżniętemu	narżniętemu	narżniętemu	narżniętemu	narżniętej
B.	narżniętego	narżniętego	narżnięty	narżnięte	narżniętą
N.	narżniętym	narżniętym	narżniętym	narżniętym	narżniętą
Ms.	narżniętym	narżniętym	narżniętym	narżniętym	narżniętej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	narżnięci	narżnięci	narżnięte	narżnięte
D.	narżniętych	narżniętych	narżniętych	narżniętych
C.	narżniętym	narżniętym	narżniętym	narżniętym
B.	narżniętych	narżniętych	narżniętych	narżnięte
N.	narżniętymi	narżniętymi	narżniętymi	narżniętymi
Ms.	narżniętych	narżniętych	narżniętych	narżniętych

Składnia

+

narżnąć

+

CZEGO

Pochodzenie

Zob. rżnąć