podejrzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podejrzałem się +(e)m się podejrzał	podejrzałam się +(e)m się podejrzała	podejrzałom się +(e)m się podejrzało	podejrzeliśmy się +(e)śmy się podejrzeli	podejrzałyśmy się +(e)śmy się podejrzały
2 os.	podejrzałeś się +(e)ś się podejrzał	podejrzałaś się +(e)ś się podejrzała	podejrzałoś się +(e)ś się podejrzało	podejrzeliście się +(e)ście się podejrzeli	podejrzałyście się +(e)ście się podejrzały
3 os.	podejrzał się	podejrzała się	podejrzało się	podejrzeli się	podejrzały się

bezosobnik: podejrzano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podejrzyjmy się
2 os.	podejrzyj się	podejrzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podejrzałbym się bym się podejrzał	podejrzałabym się bym się podejrzała	podejrzałobym się bym się podejrzało	podejrzelibyśmy się byśmy się podejrzeli	podejrzałybyśmy się byśmy się podejrzały
2 os.	podejrzałbyś się byś się podejrzał	podejrzałabyś się byś się podejrzała	podejrzałobyś się byś się podejrzało	podejrzelibyście się byście się podejrzeli	podejrzałybyście się byście się podejrzały
3 os.	podejrzałby się by się podejrzał	podejrzałaby się by się podejrzała	podejrzałoby się by się podejrzało	podejrzeliby się by się podejrzeli	podejrzałyby się by się podejrzały

bezosobnik: podejrzano by się

bezokolicznik: podejrzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podejrzawszy się

gerundium: podejrzenie się

odpowiednik aspektowy: podglądać się

Rzpl

+

podejrzeć się

+

Zob. podejrzeć