-
1.
masywne zwierzę o krępej budowie ciała, krótkiej, białoszarej sierści z dwiema czarnymi pręgami na głowie, krótkich łapach zaopatrzonych w długie pazury, żyjące w norach, które wykopuje w pobliżu łąk i pól, prowadzące nocny tryb życia -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta leśne i polne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta drapieżne -
- białowieskie, puszczańskie; młode borsuki
- bobry i borsuki
- jama, nora, siedlisko; ochrona; okres godowy; sierść, tusza borsuka; skóry borsuków
- kryjówka, nora dla borsuka
- borsuki buszują; obudziły się, zbudziły się; śpią; żerują
- wypłaszanie borsuków z nory
- polować na borsuki
-
- Nora dla borsuka to coś więcej niż tylko miejsce zimowania. W niej borsuk rodzi się i umiera.
źródło: NKJP: Adam Wajrak: Dlaczego giną borsuki, Gazeta Wyborcza, 1995-11-02
Na Babiej Górze zawitała wreszcie wiosna. Kwitną krokusy, zawilce, żywiec gruczołowaty, a spod ziemi wyszły już lepiężniki. Obudziły się borsuki, a ptaki budują gniazda.
źródło: NKJP: Na Babiej wiosna, Dziennik Polski, 2003-04-24
Borsuk, jak większość łasicowatych, przede wszystkim łazi po lesie, ale nie czyni większych szkód. Niekiedy może stanowić zagrożenie dla ptaków gnieżdżących się na ziemi.
źródło: NKJP: MI: Spokojny jak borsuk, Gazeta Poznańska, 2003-01-10
Na borsuki poluje się z zasiadki. Prawo łowieckie zezwala polować na borsuki w porze nocnej. Zasiadkę urządza się w noce księżycowe, w pobliżu nory albo w miejscach jego stałych przejść, którymi wieczorem borsuk wychodzi na żer lub też rano wraca do nory.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. borsuk
borsuki
D. borsuka
borsuków
C. borsukowi
borsukom
B. borsuka
borsuki
N. borsukiem
borsukami
Ms. borsuku
borsukach
W. borsuku
borsuki
-
ukr. bórsuk
z tur.